ဟာယြန္း ၊ ဂ်ဳဟြန္းနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ တို႔သုံးေယာက္ အတူစာလုပ္ေနခ်ိန္ အခန္းထဲေရာက္လာသည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္။
”ႏွစ္ဝက္စာေမးပြဲအတြက္ စာေသခ်ာလုပ္ရေတာ့မွာဆိုေတာ့ ဆရာမေခၚလာေပးတာ ”
ထိုအမ်ိဳးသမီးက သက္လတ္ပိုင္းျဖစ္ကာ အၿပဳံးနိုင္ဆုံးၿပဳံးျပေနေလသည္။
”ကြၽန္ေတာ္ ဆရာမနဲ႕မသင္ခ်င္ဘူး ”
ထိုအမ်ိဳးသမီးကထိုင္ခါနီးမွ ရပ္တန့္သြားကာ ဟာယြန္းနဲ႕ ဂ်ဳဟြန္းက ေၾကာင္အစြာၾကည့္သည္။
”Jungkook ဘာျဖစ္တာလဲ ”
ထပ္မံထိုင္ရန္ျပင္ေတာ့
”ထိုင္ဖို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ခြင့္ျပဳလိုက္လား ”
ဟာယြန္းကလည္း လက္ပိုက္ၾကည့္ကာဝင္မေျပာေတာ့။
”ဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲ အေဖေပးတဲ့တစ္လစာ ကို သုံးဆေပးမယ္ မနက္ျဖန္မလာလို႔ရလား ”
ထိုအမ်ိဳးသမီးက အမူအရာႏွင့္အလ်င္အျမန္ပဲ တြက္ခ်က္လိုက္ကာ ခပ္ျမန္ျမန္ပင္လက္ခံသည္။
ပိုက္ဆံယူၿပီးထြက္သြားေတာ့ ဂ်ဳဟြန္းက အကဲခတ္ေနသည္။
”မလုပ္စဖူး ေၾကာက္စရာေကာင္းေအာင္ဘာျဖစ္တာလဲ ”
”ေတာ္လဲေတာ္ၿပီး ငါတို႔နဲ႕အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့သူရွိေနတာ ဘာလို႔ပ်င္းစရာႀကီးကို ဆရာမေခၚရမလဲ ”
ဟာယြန္းကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ ပါးစပ္ဟကေငးေနေတာ့သည္။
”Jungkook အဲ့လိုပုံစံျမင္ရခဲတယ္မလား အေမ့ဆီက အရိုက္ခံလိုက္ရေတာ့ အဆုံးထိသြားမယ္ထင္တယ္ ”
”ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္မလား အဲ့ဆရာက ႀကီးက်ယ္ျပေနတာ”
**
ဒါရိုက္တာခ်ဳပ္နဲ႕ ဆရာ/ဆရာမ မ်ား။
ေရွ႕ေနအပါအဝင္ရွိကာ Jeon အိမ္ေတာ္က သုံးေယာက္လဲရွိသည္။
”Kim မ်ိဳးရိုးျဖစ္သူရဲ႕ ေရွ႕ေနက လမ္းမွာတဲ့လား ”
တစ္ညလုံးေတြးကာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးသားျဖစ္သည္။ လက္သီးခပ္တင္းတင္းဆုပ္လိုက္ကာ စိတ္ကိုတထစ္ေလွ်ာ့လိုက္၏။
”အမွားလုပ္မိသြားတာမို႔လို႔ ေတာင္းပန္လို႔ျဖစ္မလား ”
ဒါရိုက္တာခ်ဳပ္ဆီက ေလွာင္ရယ္သံက်ယ္က်ယ္ကို ျပတ္သားစြာၾကားရသည္။
