အစအဆုံးျပန္လည္သုံးသပ္ၾကည့္လိုက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ေတာက္ေလွ်ာက္ပင္ပန္းခံျပင္းပူပန္ေနခဲ့ရတာပါ။ Jeon Jungkook ဆီက အကူအညီမ်ိဳးကိုမလိုအပ္ခဲ့ပါဘူး။ Jeon အိမ္ေတာ္ဆီက ဖိႏွိပ္ခံရမႈေတြကို ပထမဆုံးႀကဳံရတာေၾကာင့္ ေသမေလာက္နာက်င္ၿပီး ေတာ္လွန္ပစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ရွိ႐ုံသက္သက္ပဲျဖစ္ခဲ့တာ။
အဲ့ဒီတစ္ေယာက္ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚခံစားခ်က္ရွိေနတာက ကြၽန္ေတာ့္အျပစ္မဟုတ္သလို ကြၽန္ေတာ္မုန္းတီးရတာကလဲ အေၾကာင္းျပခ်က္ခိုင္လုံေနပါတယ္။
”ေျပာစမ္းပါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ဘာလုပ္ေနလဲဆိုတာသိလား မေကာင္းဆိုးဝါးလို႔ခံယူထားတယ္ဆိုရင္ Jungkook ကိုအဲ့ေလာက္လုပ္ျပေနစရာမလိုဘူး ႐ြံရွာေနတယ္ဆိုရင္ ဒီေဆး႐ုံမွာလဲေဆာင္းဟာကိုမထားလိုက္လို႔ျဖစ္တာပဲမလား ”
ဂြၽန္ဂ်ဳဟြန္းက ေပါက္ကြဲျပေနသည္။ Jeon Jungkook တစ္ေယာက္တည္းကိုမုန္းတီးျပေနစရာအေၾကာင္းလဲမရွိပါဘူး။ အခု သူတို႔ရဲ႕အငယ္ဆုံးေလးက အခ်စ္ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္ခံစားေနရလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒရမ္မာထဲကလို နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္ဖို႔ေျပာေနတာနဲ႕ မျခားမနားပါပဲ။
”ေဆာင္းဟာအခုေရာက္ေနတဲ့အေျခအေနက Jeon အိမ္ေတာ္နဲ႕မကင္းတာအသိသာႀကီးပဲ ဘာကိုယုံရမွာလဲ ငါ့ညီမကိုညာၿပီးေစာင့္ခိုင္းထားလို႔ ဒီလိုျဖစ္ေစတဲ့ မင္းကိုလား ? ငါနဲ႕ငါ့ညီမဘဝကိုဖ်က္ဆီးထားၾကတာပါ ဘာကိုဘယ္လိုယုံၾကည္ဖို႔ေျပာေနတာလဲ ”
စကားအေခ်အတင္မ်ားၿပီး ဂြၽန္ဂ်ဳဟြန္းထြက္သြား၏။ ကြၽန္ေတာ့္အစားနာက်င္ေပးဖို႔ လိုလားေနတာလဲမဟုတ္ဘဲ ေဆာင္းဟာကိုလုပ္ထားတာအတြက္ အမွန္တရားကိုလိုခ်င္တာ။ Jeon အိမ္ေတာ္ထဲေျခခ်ခဲ့ရတာ Jeon Jungkook ေၾကာင့္ပဲမို႔လို႔ ဘာကိုမွငဲ့ညွာဖို႔စိတ္ကူးလဲမရွိဘူး။
”အစ္မဆူေယာင္းက တကယ္လွတာပဲ ဝါး”
ေစ့စပ္ပြဲက်င္းပရာ ကင္မရာတဖ်တ္ဖ်တ္နားအသက္မဲ့သလိုထိုင္ေနသည္။ ဟာယြန္းက ေပ်ာ္ေနသေလာက္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ဂ်ဳဟြန္းကပုံမွန္ပဲျဖစ္သည္။
”အစ္မေစ့စပ္ပြဲၿပီးရင္ တစ္ေနရာသြားမယ္ ”
ဂ်ဳဟြန္းနဲ႕ ခပ္တိုးတိုးေျပာၿပီးေနာက္ အေမတို႔ကပြဲၿပီးတဲ့ထိဂ႐ုတစိုက္
ေနၾကရသည္ျဖစ္၍ လမ္းမေပၚေရာက္လာ၏။
