SAHTE HAYALLER

6. bölüm

Bazen düşünüyorum da. Neden ben. Hayat beni neden seçti. Herşey o hastalıkla başladı ve onunla bitecek. Can beni sevmeyebilirdi ama demir....

Demir ya da adını dahi bana söylemek istemeyen yabancı benim için çok farklıydı. Onu hiç tanımasam da onu çok sevmiştim. O ne kadar beni sevmese de.

O gün geri dönmüş ve ne olursa olsun beni arkadaşı olarak seveceğine. Bunları söylediği yetmezmiş gibi hala gitmeyip bana yardım edeceğini söyledi.

Sana aşık olan Bir insana seni sevmiyorum demek bir insan için ne kadar kolay.

Acaba sevilmek nasıl bir duyguydu. Bir kızın aşık olduğun adamla hayatın tadını çıkartmak nasıl bir duyguydu

Hep okuduğum kitaplardaki hayatlara özenmişimdir. Orada yaşanan imkansız aşklara, imkansız aşk diye bir şey olduğuna inanmıyordum ta ki onunla tanışana kadar.

Saatlerdir düşünüyorum acaba bunlar hiç yaşanmasaydı hayatım nasıl olurdu. Demirle başka şartlar altında tanışsaydık beni sever miydi? Ona asla kızmıyorum hatta takdir ediyorum gerçekten sevdiği bir kız için başka bir kızı üzüyor.

Bir kaç dakika sonra hastane odamın kapısı açıldı ve o geldi

"Nasılsın?"
"Sanane çok mu umrunda" dedim ama bunları derken bile kıyamıyordum canım yanıyordu kahretsin canım çok yanıyordu.
"Tabi sende haklısın." Duraksadı " annen eve gidecekmiş bir ihtiyacın varsa diye geldim" diye devam etti
" Ya Allah aşkına bu kadar kolay mı? Bir insana umut vermek sonra hiçbir şey olmamış gibi devam etmek bu kadar mı kolay, ben sana aşık olmuştum kahretsin ki ben sana aşık olmuştum" kendime bile itiraf edemediğim duyguları ona söylemiştim.
" ügünüm, ben sadece sana yardım etmeye çalışıyorum"
"Yardım falan ettiğin yok sadece herşey daha berbat oluyor o kadar" birakaç daniye sonra " git seni etrafımda istemiyotum herşey düzeldi diyorum seni hatırlıyorum herşey altüst oluyor,anlamıyor musun sen sadece bana kötü geliyorsun beni üzmekten başka hiçbir bir bok yapmıyorsun."

Hiçbir şey demeden gitti bu kadar mı kolay çekip gitmek, bir açıklama yapabilirdi. Ondan gitmesini isteyen sendin eylül olabilir sanki bugüne kadar benim her istediğim olmuşta bi bu kaldı.

Annem günlerdir ona damadıymış gibi davranıyor her fırsatta onun ne kadar iyi olduğundan bahsediyordu.

           "Anne sen hani eve gidecektin neden geldin şimdi" dedim
            " e sen gitmesin demişsin ya" ben hiç böyle birşey hatırlamıyorum " hem anne kız konuşuruz fena mı olur"
           "Ne konuşacaz Anne ya"
            " Kızım bak bu arkadaşın seni gerçekten seviyor hem bak değer de veriyor, sende seviyorsun belli" Evet annecim ben ona aşığım ama o beni olon sovgolosonon yorono koyoyor " hem çok yakışıyorsunuz biliyorum bu konuyu açınca kızıyorsun ama benim derdimi biliyorsun. Gençsin güzelsin ve-"
            "Ve ölmek üzereyim değil mi? Anne o neden kendine böyle bir şey yapsın ben öl-ü-yor-um bu kadar"
             "Senle de hiç bir şey konuşulmuyor her şeyi o hastalığa bağlama"
               "Anne çıkarmısın dışarı yalnız kalmak istiyorum"

Annem hiç bir şey demeden dışarı çıktı. Keşke o silahla geberip gitseydim zaten kimse umursamıyor beni. Herkesten nefret ediyorum her şeyden nefret ediyorum kendimden bile nefret ediyorum benden nefret etmediğine sevindim senden de nefret ediyorum iç ses.

Her zaman hayalim olan o şeyi gerçekleştireceğim. Bir kitap yazmaya başlayıp beni ve yazdığım kitapları gerçek duygularla seven bir kitleye ulaşmak istiyorum. Ve bence bi an önce başlamam gerekiyordu. Annemi bulup ona Bilgisayarımı getirmesini söyleyecektim. Yatağımdan kalktım hava biraz soğuk olduğu için mor hırkamı üstüme geçirip ve neredeyse 1 haftadır hiç giymediğim botlarımı giyinip dışarı çıktım. Annem nerede olabilirdi ki çok uzaklaşmış olamazdı. Koridorun sonunda sağa döndüğümde bahçe kapısına ulaştım annemi görmeyi planlarken onu gördüm yere diz çökmüş kolundaki dövmeye bakıp ağlıyor du yanına git ama ona söylediğim onca şeyden sonra yanına nasıl gidebilirim ki? Ayaklarım onun yanına doğru ilerlerken kendimi durduramıyordum.

        " şey annemi gördün mü?"salak yemin ederim gerizekalı bu kız
        " hayır" cevabı netti
         " Ya ben aslında sen iyimisin diye sormaya geldim" dedim ve izin almadan yanına oturdum
           "İyiyim"
            "Bence değilsin" çok biliyorsan sormasaydın aa
            "Tamam" tamam ne ya
             "Dövemene bakabilir miyim?"benim konuyu değiştirme yeteneğim
              "T-tabi" diyip kolunu bana yaklaştırdı 01.01.2020 ve yanında solmuş Bir gül vardı
               "Bunun anlamı ne?"gayet açık değil mi?
               " boşver" dedi
               "O kız mı, yani sevgilin mi? Aslında biliyor musun seni gerçekten takdir ediyorum çok iyi bir şey yapmışsın bu zamanda böyle sadakat zor bulunur o kız ölmeden önce çok şanslıymış iyi zamanlar geçirmiş "ciddiyetimi taramak ister gibi yüzüme baktığında "benim aksime" diye devam ettim.
                " sende çok iyi zamanlar geçireceksin güz- pardon. eylül ben sana yardım edeceğim"
               "Benim artık gerçekten de son bir isteğim var ve bunu gerçekleştirmeden hiç bir yere gitmiyorum" dedim
                  
             " neymiş o " diye sordu
              " bir kitap yazmak istiyorum hatta Anneme Bilgisayarımı getirmesini söyleyecektim"
               " iyi o zaman sen odana çıkıp dinleniyorsun ben bilgisayarını alıp geliyorum" dedi
                        ♡♡♡♡♡♡♡
Yarım saat sonra Bilgisayarımı getirdi. Nasıl başlayacağım hakkında pek bir fikrim yoktu.

Bazen hayat kimseye acımaz. Diye başladım
Bir insanın ne kadar mutlu olduğu veya ne kadar acı çektiğini kimse umursamaz herkes sadece sonuca odaklanır. Bir kızın ölmeden önce sadece mutlu olmak istemesine odaklanmaz kimse sadece kızın öleceğine odaklanırlar. Bu çoğu insan için o kadar kolaydır ki hiç kimse empati yapmaya çalışmaz mesela bu hayatta çoğu çaresiz insanın umudu kalmadı. Bu hayat sadecee kötü insanlar için yaratıldı. Masumlara yer yok.....

Yazarken her cümlesinde kendimi buluyordum. Her cümlesi sanki benmişim gibi hissediyordum.....

Ve ben hayatımı boşa yaşamış ve ölmüş biri olmak istemiyorum ben öldükten sonra da çoğu insanın kalbinde yaşamak istiyorum. Ben bunu başaracağım belki benimle aynı durumda olan bir sürü genç kızın umudu olurum. Bende olmasa bile çoğu insanda umut olsun istiyorum.....

Bölüm biraz geç geldi kusura bakmayın♡♡♡

Gerçekten eylül karakterini  kendime o kadar çok benzetiyorum kiii.

Sizce bölüm nasıldı?