1.0 &İntihar

29 6 1
                                    

Dudağındaki tebessüme inat intihar eden gözyaşının cenazesini kaldırdı,yok ederek..


alefsayılgan:Geldim(02.55)

elfidamsıbirhayat:Hoş geldin

elfidamsıbirhayat:Arıyorum o zaman
(02.57)

Genç kız elindeki kahve fincanını balkonun soğuk mermerine bıraktı yavaş ama heyecanlı bir şekilde.Alef ile ilk defa sesli konuşacaktı.İlk kez sesini duyacaktı.İlk kez bir ses karşısında gerçek olmayı dileyecekti.İlk defa aşık olacaktı..

Belki de bundan haberi olsa o gün asla sahneye çıkmazdı.Bulunduğu bedenin sahibine ihanet etmektense yok olmayı tercih ederdi..

İki eliyle üstünde geceyi simgeleyen cisimlerin bulunduğu pijama takımını düzeltip ayağındaki pembe çizgili çorapların ucunu yukarıya doğru çekiştirdi Şirine.Eğer habersizce değil de planlı bir şekilde sahneye çıksaydı şuan üstünde kendi ismini taşıyan şirinlerin bulunduğu pijama olurdu muhtemelen.Ama ne yazık ki dolu beklerken güneş çıkabilir, güneşi beklerken şimşek çakabilirdi.Bu da feleğin acı bir oyunuydu.

İsmi şeffaf, rengi sarı kılıflı telefonu eline alıp Alef'i beklerken kaydettiği numarayı aradı.Heyecan,merak,korku,endişe yüklü nefesini geri veremeden karşı tarafın sesi ulaşmıştı kulaklarına.

"Selam."

Ses tonu,beklentisini karşılayacak biçimde kulağa hoş geliyordu.Aldığı nefesi daha fazla tutamayınca refleksel bir şekilde geri verip,bulunmak istemeyip saklanan sesini dışarı çıkardı.

"Merhaba."

"Sana da merhaba gece kuşu."

Tebessümün sesini duyar gibi oldu genç kız.

"Çok yorulduysan uyuyabilirsin başka zamanda konuşabiliriz."

"Yorgunum ama tek uyumak istemiyorum.Şu kaideyi bozalım artık."

"Ne yapacağız?"

"Önce biraz konuşalım.Imm hikaye anlatmaya ne dersin"

"Olur."

'Bir dakika Şirinecim hazır konuya girilmemişken bir şey soracağım müsaadenle.'

'Hav-'

'Ufacık bir şey ya,şurda hayırlı bir işin peşindeyiz.'

Havuç sözünü bitirir bitirmez çıkıvermişti sahneye.Yaprak uyanık olsa aynı şeyi yapabilir miydi,orası malum..

"Dur önce sana bir şey soracağım."

İçindeki heyecan sesine de yansımıştı.

"Evet?"

"Alef,gözlüklü müsün?"

"Değilim."

'Pf keloğlanın düşmanı Sinek gibi hissettim şuan.Başaramadık abi..'

Sahnedekiler yine yer değiştirdi ve Şirine kaldığı yerden ele aldı konuyu.

"Hikaye demiştin."

"Evet,o zaman ilk sen anlat.Hikaye derken kendi hayatından bir şey de olabilir."

"Düşüneyim biraz."

'Benim hikayemi anlatabilirsin Şirine,ilkokulda bir çocukla çingene diye dalga geçmiştim sonra gelip hocaya ispiyonlamıştı şu kara kız bana çingene dedi diye.Hayır esmer de değilim ne karalığından bahsediyorsa gözünün merceğinde yumurta pişirip yediğimin kızı.'

Gitme Diyemedim/textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin