@ផ្ដើមរឿង...
នៅខាងមុខផ្ទះវីឡាមួយខ្នងដែលមានហាងផ្កានឹងហាងនំខេកជាប់គ្នាដោយម្ចាស់ហាងម្នាក់ៗកំពុងនាំ គ្នារៀបចំរបស់អោយភ្ញៀវដែលកំពុងឈរចាំតម្រង់ជួរនោះ
< ថយចេញ !! > សម្លេងមាំមួយបានស្រែកបន្លឺឡើងព្រមទាំងមានមនុស្សប្រុស3នាក់ដើរចូលមកដោយមិនព្រមតម្រង់ជួរដូចជាភ្ញៀវដទៃឡើយ
< អាជុង ឯងមកធ្វើស្អីទៀតហើយហ្ហាស៎! >
ណាមជុន ដើរចេញមកច្រត់ចង្កេះស្ដីអោយនាយ
កម្លោះនៅចំពោះមុខព្រោះតែនាយតែងតែមករញ៉េរញ៉ៃក្នុងហាងរបស់ប្អូនគេសឹងតែរាល់ថ្ងៃប៉ុន្តែបើសិនជាម៉ាក់របស់គេនៅនាយនឹងមិនហ៊ានចូលមកទេតែដោយសារថ្ងៃនេះម៉ាក់របស់គេបានទៅចម្ការផ្កាបាត់ហើយទើបនាយម្នាក់នេះប្រហើនហ៊ានចូលមក< មករ...អូនថេយ៍! > នាយកម្លោះគ្រាន់តែក្រឡេកងាកទៅបានឃើញរាងតូចច្រឡឹងម្ចាស់ចិត្តរបស់ខ្លួនដើរចេញមកភ្លាមទឹកមុខរីកដូចគ្រាប់ជីសើចស្ងេញចេញធ្មេញទន្សាយដាក់រាងតូច
< លោកឯង! មកធ្វើស្អីទៀតហើយ? > រាងតូចចរឹកឆ្នាស់ឆ្នើមសួរទៅនាយកម្លោះទាំងមុខចាប់ផ្ដើមមិនស្រស់នេះបើសិនជាម៉ាក់របស់គេដឹងប្រាកដជាបានផ្អើលភូមិទៀតមិនខានទេ
< មករកអូនថេយ៍នឹងហើយ > ជុងហ្គុក
< នៀក! បើសិនជាមកនិយាយអត់ប្រយោជន៍បែបនេះឆាប់ចេញពីទីនេះភ្លាមប្រយ័ត្នប៉ាលោកឬម៉ាក់របស់ខ្ញុំដឹងនឹងមានរឿង > ថេយ៉ុង
< បារម្ភបងហ្ហេស? > ជុងហ្គុក មុខក្រាស់មានតែនិយាយញោះគេថែមទាំងញាក់ចិញ្ចើមដាក់គេទៀត
< ខ្ញុំគ្រាន់តែមិនចង់អោយម៉ាក់ខ្ញុំនឹងប៉ាលោកឈ្លោះគ្នាដោយសារតែលោកឯងទៀតយល់ទេ? > ថេយ៉ុង
< មិនយល់ ហើយក៏មិនចេញទៅណាដូចគ្នា > ជុងហ្គុក
< ទៅឬមិនទៅ? ឯងចង់ត្រូវរបស់យើងមែនទេ? > ជីន កាន់កន្ត្រៃកាត់ផ្កាចេញមកចង្អុលទៅ ជុងហ្គុក
< ហ្ហេឺយ អាជុង! ន៎ែ! និយាយស្រួលបួលមិនបានទេយ៉ាងមិចចាំបាច់ប្រើដៃប្រើជើង > ហូស៊ុក ដែលបានមកជាមួយ ជុងហ្គុក ត្រូវជាបងរបស់នាយក៏អោបដៃប្អូនប្រុសហើយងាកទៅស្រែកដាក់ ជីន! បងប្អូនគេនេះកាចៗដូចគ្នា

YOU ARE READING
ជម្នះស្នេហ៍ ថែបេះដូងអូន 💚🍃[ចប់]
General Fictionជម្លោះរវាងគ្រួសារតាំងពីជំនាន់ដូនតារហូតមកដល់បច្ចុប្បន្នហើយគ្រួសារទាំងពីរនៅតែមិនត្រូវគ្នាដដែលប៉ុន្តែកូនៗបែរជាលួចនិយាយគ្នាពាក់ព័ន្ធជាមួយគ្នាជារើយៗដល់ថ្នាក់ពួកគេបានរៀបការជាមួយគ្នាក្លាយជាប្ដីប្រពន្ធគ្នាយ៉ាងស្រប់ច្បាប់។