XI | Duvar

49 3 8
                                    

Kafes

11

'Attığın Çığlıkları Bir Tek Duvarlar Duyar'

Madrigal - Dip
The Aways Day - Designed
Dante Sklaw - Misfit

☄️

☄️

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


☄️

Rüzgâr☄️

"Lütfen anne, bunu bana bir kez daha yaşatma."

Karanlık bir gecenin soğuk koynunda her gece gördüğüm kâbuslardan birinin ellerinden tutup kaybolurken babamın omuzuma dokunmasıyla uzandığım yerden sıçrayarak uyandım.

"Baba."

"Buradayım oğlum. Yok bir şey, iyisin."

"İyi değilim, baba," dediğimde küçük bir çocuk gibi ağlamaya başlamıştım bile. "Çok özledim onu."

"Ben de çok özledim."

"Her gidişinde, geri gelecek, demiştin. Neden gelmedi bu kez?"

"Uyu oğlum," dedi babam ayağa kalkarken. Gözümü yukarıya dikip ona baktığımda gözlerinin dolduğunu farketmiştim. Başucumdaki lambayı söndürüp gittiğinde karanlık odada bir başıma kalmıştım.

Annem bir japondu.
Babam iş seyahati için Japonya'da gittiğinde annemle tanışmış ve evlenmişlerdi. İki sene sonra ben dünyaya gelmiştim ve annem son zamanlarda yaşadığı psikolojik sıkıntıları yüzünden sık sık evden çıkıp ülkesine dönüyordu. Fakat ne kadar uzun süre ortadan kaybolursa kaybolsun önünde sonunda geri dönüyordu.

KAFES Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin