Unsupportive Wife

Chapter 1

Imee's POV

Tinuloy na nga ni Rodrigo ang pagtakbo niya ng Presidente simula na din ngayon ng kampanya. Ilang araw na din kaming hindi nag-uusap kung nag uusap man kami ay nauuwi lang ito sa away.

"Mommy?" Tawag ni Josefina

"Why?" Tanong ko.

"Are you okay?" Tanong niya.

"Yes baby. Sige na kumain ka na dyan." Sabi ko

"Nasaan po si Daddy?" Tanong niya.

"Busy pa ang Daddy mo anak, diba he's running for President." Sabi ko.

"I miss Daddy, Mommy. I want to play with him." Malungkot na sabi niya.

"Wag ka nang malungkot anak nandito naman si Mommy. Let's play later okay?" Nakangiting sabi ko.

Ngumiti naman din siya.

"Okay Mommy." Masayang sabi niya.

After namin kumain nandito kami ngayon sa sala nanonood kaming dalawa ng anak ko. Bigla ko naman nakita ang kasambahay namin na may hawak hawak na kahon.

"Manang ano yan?" I asked

"Ma'am may nag-iwan mo sa tabi ng gate natin." Sabi niya.

"Akin na titignan ko." I said.

Binigay naman niya sa akin ito.

"Mommy what is that?" Tanong ng anak ko.

"It's a box but I don't know what's inside the box." Sagot ko

Binuksan ko ito nagulat ako sa laman ng kahon bigla ko itong nabitawan nang makita ko ang picture namin nila Rod at Josefina na may dugo at meron din damit ni Josefina na may dugo Hindi ko alam kung paano sila nakakuha ng damit ni Josefina. I know na hindi maganda ito dahil may death threats na kaming natatangap.

"Ma-manang sino ang na-nagbigay nito?" Nauutal na sabi ko dahil natatakot na ako.

"Hindi ko po alam ma'am." Sagot niya.

Bigla naman bumukas ang pinto at nakita ko si Rod na papasok.

"Ano nangyayari dito?" Tanong niya.

Napansin naman niya ang kahon na nasa sahig.

"Ano Yan?" Nagtatakang tanong niya.

Staka siya lumapit sa kahon nagulat din siya nang makita niya ang laman.

"Sino ang nagpadala nito?" Galit tanong niya.

Napayakap naman sa akin ang anak ko natakot ata sa Daddy niya.

"Hi-hindi namin a-alam." Nauutal na sagot ko dahil naiiyak na ako sa takot.

"Ma'am may sulat po palang kasama yan." Sabi ng kasambahay namin.

Inabot naman niya ang sobre sa akin.

"Samahan mo muna si Josefina sa kwarto niya huwag na huwag mo siyang iiwan." Sabi ni Rod.

"Opo Sir." Sagot niya

"Nga pala manang huwag na huwag na kayong tatanggap ng regalo, maliwanag ba?" Sabi ni Rod.

"Opo sir sasabihan ko po yung ibang mga kasambahay." Sabi ni Manang

Umalis na sa pagkakayakap sa akin ang anak ko at umakyat na sa kwarto. Binuksan ko naman ang laman ng sobre hindi naman ako makapagsalita ng mabasa ko ang nakasulat.

"Huwag niyong hahayaan na nawala sa paningin niyo ang anak mo baka bigla na lang siyang mawala sa inyo at hindi niyo na siya makita."

-Black Scarpio

Hindi naman ako makapagsalita kaya kinuha ni Rodrigo sa akin ang sobre at binasa ito. Napaupo na lang ako sa sofa dahil sa takot at pag-aalala.

"Si-sino si Black Scarpio?" Tanong ko.

"Hindi ko din alam." Sagot niya.

"Rod hindi na ba talaga magbabago ang isip mo?" Tanong ko.

"Hon alam mo naman na nakapag file na ako at nangangampanya na ako." Sagot niya.

"Pwedi pa naman umatras diba." Sabi ko.

"Hon kung yung mga death threats ang inaalala mo pwedi naman natin dagdagan ang mga security natin dito. Kumalma ka lang please." Sabi niya.

"Rod paano ako kakalma pati anak natin nadadamay na din." Galit na Sabi ko.

"Doblehin natin ang pagbabantay sa kanya. Hindi na nila mahahawakan ang anak natin." Sagot niya.

"At paano ka nakakasiguro dyan alam nating dalawa na kahit anong pag iingat natin kaya pa din nila tayong galawin." Pasigaw na sabi ko.

"Hon kapag natapos ang election sisiguraduhin ko na wala na tayong ganitong matatanggap." Sabi niya.

"Ano Rodrigo mas mahalaga pa ba yang pagtakbo mo ng presidente kesa sa amin ng anak mo?" Galit na Sabi ko.

"Imee alam mo naman diba na sobra sobrang mahalaga kayo sa akin at mahalaga din sa akin ang pagpe-presidente ko dahil madami ako matutulungan at kailangan din ako ng ibang tao." Medyo naiinis na sagot niya.

"Sige mamili ka na lang kami ng anak mo o yang pagpe-presidente mo? Kung pagpe-presidente yang napili mo aalis na lang kami ng anak mo." Galit na Sabi ko.

Saka ako mabilis na umakyat sa kwarto namin.

"Imee mag-usap tayo please!" Sigaw na sabi niya sa akin pero hindi ko siya pinansin.

Bahala ka sa buhay mo!