Unsupportive Wife

Chapter 19

Rodrigo's POV

I am currently in malacañang waiting for Imee and Josefina dahil may bonding kaming tatlo ngayon mamamasyal kami. Nangako ako sa kanila na babawi ako at wala naman akong schedule na meetings ngayong araw kaya libre ako ngayon.

"Mr. President si Ms. Alexa po hinahanap ka." Sabi ni Manang.

"Sige Manang papasukin mo." Sabi ko.

Umupo muna ako sa swivel chair ko habang hinihintay ko siya.

"Hi Rod!" Bati niya kapasok niya sa pintuan ko.

Nagbeso naman siya sa akin.

"Napasugod ka ata dito." Nakangiting sabi ko.

"Actually, yayayahin sana kitang mamasyal natanong ko kasi sa secretary mo kung may schedule ka ngayon. Ayun sakto malinis schedule mo." Nakangiting paliwanag niya.

"Pass muna ako Alex may lakas kami nila Imee ngayon." Sabi ko.

"Ay ganon ba." Sabi niya

Napansin ko naman na mukhang nalungkot siya ayaw niya lang ipahalata.

"Oo nangako kasi ako sa kanila na babawi ako." Nakangiting sabi ko.

"N-nagka-ayos na ba k-kayong dalawa?" Tanong niya.

"Oo nagka-ayos na kami at sa bahay ko na sila nakatira ngayon." Masayang sabi ko.

"W-wow t-that's good." Nauutal na sabi niya.

"O-okay ka lang ba?" Nag-aalangan na tanong ko.

"Y-yes, of course okay lang ako mabuti naman n-nagkaayos na k-kayo ni Imee." Sabi niya.

"I'm so happy makakasama ko na sila ulit ang tagal kong hiniling ito." Masayang sabi ko saka ako lumapit sa kaniya.

"Anyway, Rod mauna na ako hindi ka pala pwede ngayon." Sabi niya.

"Sige mag-ingat ka." Sabi ko.

Nabigla naman ako ng bigla siyang yumakap sakin. Niyakap ko na lang din siya.

"Thank you Rod." Malambing na sabi niya medyo naninibago ako sa kanya.

Hinalikan ko na lang siya sa pisngi.

Napatingin ako sa pinto nagulat ako nang makita ko si Imee na nakatayo don mukhang gulat siya kaya napalayo ako kay Alex.

"So-sorry na istorbo k-ko ata k-kayo." Sabi niya saka siya nagmamadaling umalis.

"Imee!" Sigaw ko.

Patuloy ko pa rin siyang hinahabol hanggang makasakay siya sa kotse hindi ko siya na-abutan.

Shit! Mali yung nakita niya!

Sinabihan ko naman sila James na sundan sila Imee para alam ko kung saan sila pupunta.

Tinatawagan ko siya pero hindi siya sumasagot. Nag-text ako sa kanya pero wala akong reply na natanggap, tinatawagan ko ulit pero cannot be reached na.

Inis na inis akong pumunta sa sasakyan ko.

"Rodrigo!" Dinig ko sa likod ko.

Patingin ko si Alexa.

"I'm sorry sa nangyari mukhang nagalit si Imee." Sabi niya.

"W-wala kang kasalanan." Walang ganang sabi ko dahil iniisip ko pa rin si Imee.

Umuwi ako sa bahay baka sakaling nandon sila. Pagpasok ko sa bahay nakita ko sila James at iba ko pang PSG.

"Nasaan sila Imee?" Tanong ko.

"M-mr. President k-kasi po hindi n-namin sila naabutan." Sabi ni James.

Parang may mali hindi siya makatingin sakin may duda ako na hindi nagsasabi ng totoo ito.

"Yung totoo? Saan sila pumunta?" Matalim ang tingin ko sa kanya.

Nakita ko naman sa mukha niya na takot na siya sakin.

"K-kasi po ahmmm inutos ni madam na huwag na n-namin siyang s-sundan p-pinauwi na po niya kami." Kinakabahang Sabi niya.

"What bakit niyo hinayaan!? Saan sila pumunta?" Sigaw ko.

"H-hindi ko po alam Mr. President pinatay niya po kaagad ang tawag." Sabi niya.

"Shit! Hanapin niyo sila!" Utos ko sa kanila mabilis naman silang lumabas

Tinawagan ko lahat ng mga kakilala ko at ni Imee pero iisa lang yung sinasabi nila wala si Imee sa kanila.

Pati ang driver ni Imee hindi din sumasagot sarado ang cellphone niya. Hindi ako mapakali dito.

Hanggang umabot na ng gabi hindi pa rin sila dumarating. Nasaan na sila? Baka iniwan na nila ako.

Nasira tuloy ang dapat na masayang bonding namin.

Para akong mababaliw dito 8:17 pm na wala pa rin sila.

Mabilis akong napatayo sa upuan ko ng makarinig ako ng may tumigil na sasakyan sa tapat ng bahay.