ACIBADEM +18

6.BÖLÜM: "YABANCI HİSLER"

🕊

Emre sen mükemmel bir detaysın yavrum.

Emre için bir yıldız ★ (Nasıl da konuyu kendime çeviriyorum oynat bakalım xhjsgshjajaj)

____________________

6.BÖLÜM: "YABANCI HİSLER"

Anlamaz bir şekilde açık olan kapıdan içeri girdiğimde Emreyi, bacaklarını koltuğun yaslanma yerine atmış elindeki dosyaları inceliyor halde buldum.

Nefesimi vererek konuştum "Ne diye haber vermeden eve gelip korkutuyorsun" Diye konuştum sinirle. Bu gecenin bana verdiği stresi Emre'den çıkartmak üzereydim. "Bana buralarda ninja Emre derler. Her an evde habersizce bulunabilirim." Dedi ciddiyetsiz bir tavırla. Başımı iki yana sallayarak yanından geçtim ve çaprazdaki koltuğa oturdum. "Ee Zeynelle tanıştırma işi halloldu mu?" Diye sordu bacaklarını koltuğun yaslanma yerinden çekerek. Koltukta düzgün birşekilde oturdu ve bana meraklı gözlerle baktı. "Hallettim" dediğimde eve Yalın da en sonunda teşrif edebilmişti. Emrenin yanına oturdu.

Sonra devam ettim "Fakat Yalın işimi zorlaştırmak konusunda ısrarcı. Zeynele olan tavırları özellikle. Kendisini sevdirmeye çalışmaktan çok düşmanı bellemeye çalıştı" Diye şikayet ettim.

"Düşmanımız zaten" Diye kendini savunduğunda histerik bir kahkaha attım. "Yalın. Anlıyor musun bilmiyorum ama, adama kendini sevdirmen lazım ki ona yakınlaş. Yakınlaş ki onu hapse tıkacak bir delil bul" dedim.

Yalınınsa umrunda olmamış gibiydi bu sözler. Emre bana katıldı "Bade haklı. Ona düşman gibi davranırsan bu iş yürümez."

"Ne yapmamı istiyorsunuz Zeynelle Bade gibi öpüşüp koklaşmamı mı?" Diye alayla sorduğunda damarıma basmıştı. "Senden bunu isteyen yok." Dedim sinirle ayağa kalkarak. Yalın da ayağa kalktı. "Ne istiyorsun ozaman? Ona onu tatmin edecek güzel cümleler kurmamı mı?" Diyerek dibimde bitti. İkimizde fazlasıyla sinirliydik. Fakat Yalının siniri başkaydı. Seğrilen çenesi ve sinirle kıstığı gözleri başkasını korkutabilirdi ama bunlar bana işlemezdi.

"Ne oluyor oğlum. Sakinleşin ikiniz de. Ne bu sinir." Diyerek aramıza girdi Emre. Beni arkasına aldı ve doğrudan Yalına döndü "Hayırdır sorun ne?" Emreden sonra bu ortamda daha fazla bulunmak istemeyip merdivenlere yöneldim.

Merdivenlerden çıkarken tekrar Emrenin sesini duydum "Sen kolay kolay sinirlenmezsin."

Bu cümlesinden sonra şaşırmadım diyemezdim. Çünkü Yalınla tanıştığım günden beri onu birçok kere sinirli bir halde görmüştüm. Yalının beni her seferinde şaşırtmasına alışmıştım.

Yalının ağzındansa tek bir kelime döküldü "Delirtiyor"
***

Gecenin bilmediğim bir saati uyuyamamaktan dolayı yatakta doğrulmuştum. Başım çatlıyordu çünkü fazla düşünüyor ve uykusuzluktan ölüyordum. Bacaklarımı yataktan aşağı sarkıttım ve yataktan kalktım. Pencerenin önüne yaklaştığımda ormanın ardında gözüken deniz manzarasıyla karşılaştım. Okadar güzeldi ki manzara karşısında büyülenmiştim. Yıldızlar sokaklambalarının sönmesinden kaynaklı kendini gizlemeyi bırakmış tüm ihtişamıyla gökyüzünde asılıydı. Gece sessizliğiyle acılarını saklıyordu. Ve bense sessizliğimle ona ortak oluyordum.

Boğazımda bir kuruluk olması sebebiyle kendimi bu görüntüden alıkoyup odamdan çıktım. Etraf karanlık olmasından dolayı merdivenlerin korkuluklarından tutunarak dikkatlice aşağı indim. Aşağı inmemle koltukta dirseklerini dizlerine yaslamış Emreyi başını ovarken buldum. "Emre?" Diye sordum. Emre beni beklemiyor olacaktı ki bir anda irkildi. Ve istemsizce olduğuna emin olduğum saçma soru çıktı ağzından. "Nerden çıktın sen?"