Unicode
နေ့လယ်၁၂နာရီနေမွန်းတည့်ချိန်ဖြစ်၍ ရန်ကုန်မြို့၏အပူချိန်မှာ ကြက်တစ်ကောင်လုံးကင်လို့ပင်ရသည်။
ပေ 30×20 အကျယ်မျှရှိသော ရုံးခန်းထဲတွင် ဘုန်းရဲမာန်နိုင်သည် အဲကွန်းမှလေအေးတို့ဖြင့် နွေအပူကိုအန်တုကာ computerဖန်သားပြင်ထက် အာရုံတို့ကို ကပ်ညိစေကာ လည်ချောင်းရှည်ရှည်တို့ဟာလည်း အနက်ရောင်keyboardထက် စည်းချက်ညီစွာ လှုပ်ရှားရွေ့လျားနေသည်။
ရုံးခန်းတံခါးကိုဖွင့်ကာဝင်လာသော ဝေယံသည် ခုထက်ထိcomputerရှေ့ကမခွာဘဲ အလုပ်လုပ်နေသော ဘုန်းရဲကို တွေ့လိုက်ရသည်။
"ငါကမင်းမနက်ဖြန်မှ ရုံးခန်းထိုင်မယ်ထင်တာ"
"အချိန်နဲ့အချစ်ကလူကိုမစောင့်ဘူးကွ"
နဖူးကချွေးကိုလက်ဖမိုးနှင့်သုတ်ကာ ဘေးနားရှိ ပလတ်စတစ်ရေဘူးကို တစ်ကျိုက်မော့လျက် ပြောလာသောဘုန်းရဲကြောင့် ဝေယံသွေးတက်ချင်သွားရသည်။
"အသဲလေး၅နှစ်လောက်ကွဲလိုက်တာနဲ့ စောက်ကြီးစောက်ကျယ်ကပြောလာပြီ"
"၅နှစ်ဆိုတဲ့အချိန်မှာ ငါအသဲကွဲစာတွေရေးရင်တော်တော်အောင်မြင်မှာ"
အလုပ်ပြီးသွား၍ ဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေသော ဝေယံ့ဘက်လှည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။သကောင့်သားက ဆိုဖာပေါ် ပိုးလိုးပက်လက် ဖြစ်နေတာများ သူ့အမေအိမ်ကြနေတာပဲ။
"အဲ့ဆိုလည်း ဆက်ကွဲနေလိုက် Akariyaက ရှယ်ယာတွေငါဝယ်လိုက်မယ်"
"မင်းပဲကွဲစမ်းပါ"
"မင်းက ဒီလောက်အိုက်နေတာ ဒီလိုတွေဝတ်ပြီး ဘာလုပ်နေတာလဲ"
necktileကိုခုမှ အပူတပြင်းဆွဲချွတ်နေသော ဝေယံကို မေးငေါ့ပြလိုက်သည်။သကောင့်သားက style pantတွေ coatတွေနဲ့ နေပူချိန်မြင့်လွန်းလို့ရူးသွားတာလားပဲ
"စုနဲ့ နေ့လယ်စာသွားစားတာ"
"မင်းကပြန်ရောက်တာ ၁ရက်မပြည့်သေးဘူး နေ့လယ်စာတောင်စားနေပြီးနေပြီ ဘယ်တုန်းတည်းကကြိတ်ကြံထားတာလဲ"
"အချစ်နဲ့အချိန်က လူကိုမစောင့်ဘူးကွ"
"လက်မမြန်ရင် ငါ့သေးသေးလေး တစ်ခြားလူလက်ထဲပါသွားလိမ့်မယ် နေ့ခင်းဘက်လည်း clubတက်တာပဲ"
YOU ARE READING
သံသရာစက်ဝန်း(Season 2)(Completed)
Romanceစိမ်းကားခြင်းတွေ နာကျင်ဖို့ကောင်းမှန်း အေးစက်သွားသည့်အခြေအနေမှသာ သိခဲ့ရသည်။ ဘုန်းရဲမာန်နိုင် ရှင်မရှိလည်း ကျွန်မဘဝက ဘာမှမဖြစ်တာမို့ ကျွန်မရှင့်ကို မလိုအပ်တော့ဘူး။ရှင့်ကို ဘယ်တုန်းကမှလည်း မလိုအပ်ခဲ့ဖူးဘူး။ အိန္ဒြေသွယ်ရှင်း Start date _ 1.8.2022
