『0.8』♡Beni Öldürenler♡

932 65 12
                                    

"NASIL YAPARSIN HARRY?! SEN NASIL YAPARSIN?! O SENİN AİLENİ ÖLDÜRDÜ HAYATINI MAHVETTİ! BİZİ MAHVETTİ!"

Harmonie bağırıyor, onun harry'e bağırışları Voldemortu sinirlendiriyordu.

"O LANET UCUBEYLE YATTIN VE KARNINDA DİĞER LANET UCUBEYİ TAŞIYORSUN!"

Bu Voldemort için bardağı taşıran son damlaydı. Onu boynundan tuttu.

"Tom bırak. O gebe."

"banane."

Voldemort ona bir gram acımıyordu ama sırf harry'nin yalvarması için bıraktı. Ama bu seferde yerde sürükleyerek azkabana doğru yola çıktı. Harry arkasından gitmedi. Çünkü en yakın arkadaşı onun kanını taşıyan bebeğine ucube demişti. Eğer o gebe olmasaydı belki ona acımadı bile.

Bir saat sonra harry oturmuş Voldemort'un yaptığı çay ve getirdiği bir kutu tatlıyı yiyor bir yandanda en sevdiği kitabı okuyordu.

Dışarıda bağırışma sesleri duydu harry, yemin etti aşağıya inmeyecekti ama çok kuvvetli bir şekilde 'harry potter' denildiğini duyunca yerinden fırlayıp aşağı indi.

Birde ne görsün. Neville ile Luna arkasında en az 200 civarı büyücü ile duruyordu. Anlaşılan pes etmemiş ve hogwarttan sağ çıkan büyücüler, onlara katılmak isteyen herkes gelmişti. Harry yüzünü buruşturdu. Voldemort'un bunu bildiğini düşündü ve ona 1 saat önce verdiği Âsa'yı çıkarıp Luna'ya doğrulttu.

"Avada kedavra."

Luna yere düştü ve gözleri açık bir biçimde öldü. Harry ise sadece sırıttı. Neville ona baktığında ise duygusuz bir biçimde tekrar Âsa'sını doğrulttu.

"bunu yapma harry! Sen bu değilsin!"

"üzgünüm. Ama şuan burda sizin aksinize kendi hayatım için çabalıyorum. Avada kedavra."

Oda aynı şekilde yere yığıldı ve gülümseyerek öldü. Harry ne üzüntü nede başka bir şey hissetti odasına çıktı ve Voldemortun adamları çoktan kalan kişileri öldürmüştü. Harry'de karnındaki çocuğu ile birlikte çayını yudumlamaya bir yandanda kitabını okumaya devam etti.

Neredeyse 4 saat sonra Voldemort yine sinirli bir biçimde malfoy malikanesine girdi. Harry aşağıda narcissa ile sohbet ederken, karanlık lord'un ona doğru ilerlediğini gördü. Bir an irkildi ama sonra rahatladı çünkü Tom ona sarılmıştı.

"Senden beklemediğim bir performans açıkcası. Onaları öldürmek benim gözüme girmeni sağladı. Tekrar."

"severek yaptım."

Diye mırıldandı harry, Voldemort hala sinirliydi. Ona sormak için araya Narcissa girdi :

"lordum bağışlayın ama nedir bu öfkenizin kaynağı?"

"Bayan 'pembe b#k''un bana söyledikleri."

"sana ne söyledi o pembe b#k?"

"bunu sonra konuşuruz şuan işim var. Sadece harry ile özel konuşmam lazım."

Harry kafasını salladı ve birlikte odasına girdiler Voldemort biraz sakinleşti ve harry'nin karnına odaklandı. Eğildi ve onun karnını öptü.

"kötü mü hissediyorsun Tom?"

"artık değil."

Harry ister istemez gülümsedi. Ve onun yanaklarını tuttu. Hafifçe sıktı, Voldemort buna duygu yüklü bir gülücükle karşılık verdi.

"yarın önce Arkadaşın Ron. Sonra Bayan granger yargılanacak."

"peki ya ginny?"

Voldemort bu isme sadece kahkaha atmakla yetindi. Ve sordu :

"onu öldürdüm. Pişman falanda değilim."

Harry korktu ve kasıldı ardından ekledi :

"o zaman üzgünüm lord Voldemort bana duyduğun aşk falan değil sadece saplantı!"

Bunları söylerken yüreğinden bir parça kopmuş kendini kötü hissetmişti. Harry'nin dedikleri karşısında şok olan Voldemort büyük bir kahkaha patlattı ve ekledi :

"Sana baktıkça bir kalbim olduğunu hatırlıyorum."

☠┆𝙷𝚊𝚛𝚛𝚢 𝙿𝚘𝚝𝚝𝚎𝚛 𝚟𝚎 𝚉𝚊𝚖𝚊𝚗 𝙺𝚊𝚟𝚛𝚊𝚖ı┆☠Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin