Chapter 59

209 14 0
                                    


Maaga akong bumyahe papuntang Ilocos kase gusto kong makapagpahinga muna ako bago kame magusap ni Simon. Nakausap ko si kuya Sandro kanina at okay na kay Simon na magkita kame para makapag usap and about naman sa pictures namin na kumakalat ay nagulat lang naman daw si Simon lalo na yung last picture kase hindi niya daw nasabi kay Simon na magdidinner kame ang nasabi lang niya is may lakad siya. All in all wala na naman siyang ibang sinabi kase alam naman niya kung ano kame para sa isa't-isa ni kuya Sandro. We always got each others back kapag may problema kame. Andito na ako ngayon sa park malapit sa bahay namin. Nakaupo ako sa dulong upuan ng swing, may tatlong upuan kase ang swing dito sa park. This is the place where I got bullied by my classmates before at yun yung naging reason why I went to bangui windmills, where I and Simon met. This is the place where I was hurt before and I am choosing this place again kung saan ako ulit masasaktan. Natigilan lang ako sa pagiisip ng may umupo sa katabi kong swing. Even without looking who it was and just from his silhouette and his smell, I already knew who it was.

Hi! Bati ni Simon ng maupo siya sa swing na katabi ko.
Hi! Bati ko din sa kaniya.
You both talk already. Dito lang ako. Kuya Sandro said na nakaupo sa swing na katabi ni Simon. Tumango ako ng hindi sila tinitignan.
I am really sorry Si. I really need to let you go. I sadly said to him.
Wala na bang magpapabago sa isip mo? Malungkot din niyang tanong saakin.
I am doing this para sa ikakabuti ng lahat. This decision is really hard for me also but I need to do it. Kailangan kong gawin kase kung mananatili ako sa tabi mo while this things are all around, hindi lang tayo ang masasaktan kundi pati na rin ang mga taong malapit saatin. Paliwanag kong sabi sa kaniya habang nakatingin ako sa kawalan. Ayaw kong tumingin sa kaniya kase baka maiyak lang ako.
But you know na wala kameng pakealam sa mga sasabihin ng ibang tao. We are so used to it. Sabi niya saakin. Alam na alam kona naman yun pero iba na kapag hindi na oang kame ang maaagrabyado sa mga nangyayari saamin.
I know pero maaaring masayang ang mga pinaghirapan natin while we were apart before. Maaaring yung mga plans natin, hindi na matutuloy because of this issues and I won't risk that. We both know how we work hard to be where we are right now and I can't just let everything we both plan for ourselves just slip away because of this issues kaya ako na ang kusang lalayo, ako na ang kusang bibitaw. Mahabang paliwanag ko sa kaniya. Kung wala naman talagang mga bagay na ganito ay hinding hindi ko siya bibitawan pero maraming bagay ang nakasalalay kung hindi ko siya bibitawan. Hindi kase namin hawak ang takbo ng utak ng ibang tao lalo na nung Camille na yun.
Hindi ko kakayanin kapag nawala ka saakin. You know how much I/We waited for us to be together, hindi ako papayag na basta na lang bumitaw dahil lang sa issue nato. He said to me, kita kong nakatingin siya saakin pero pinipigilan kong hindi tumingin sa kaniya.
You know how I treasure people in my life Si, as much as possible hindi ko iiwanan ang isang tao pwera na lang kung kinakailangan talaga o sila ang lalayo saakin. Sagot ko naman sa kaniya. If i let someone enter my life, I am making sure na for keeps ang taong yun.
Pwede naman tayong lumaban ng magkasama diba? Mas makakayanan kong lumaban kapag kasama kita. Malungkot na sabi niya. Sa lahat ng pinaka ayaw ko ay yung saktan ang mga taong mahal ko at mahal ako pero in this case, wala akong choice.
You know I will choose to stay with you if its the best option we have but its not. Staying with you might spread a lot more rumors and issues. Hindi natin kabisado ang takbo ng utak nung Camille na yun Simon. It's possible that instead of fixing it, we can make things even worst. Ikaw na mismo ang nagsabi that Camille is willing to do anything just to win you and I am not risking anyone or anything ng dahil lang pinili ko ang manatili sayo. I am not selfish Simon, I am always thinking what is best for all of the people I love. I'm sorry. I said and bite my lips to stop myself from crying. Alam kong masasaktan siya, masasaktan ako but I can't just ignore the fact that things might get worst kung iisipin ko lang na masasaktan kameng pareho.
Sunny please. He said while his voice is already cracking. I know he is about to cry kaya pinipigilan ko yung sarili kong lingunin siya.
Simon. Kuya Sandro called his name kaya napatingin ako sa direction nila. I saw Simons tears starting to fall down. He looked at kuya Sandro and smiled sadly. He turned his gaze towards me and held my hand.
Please. I beg you, wag mo naman akong iwan. I waited to be with you for a long time and I don't want to be away from you again. Hindi ko na kakayanin. He said and sobbed. Oh! God. I can't handle this anymore. I stood up.
I am really sorry Simon... I made up my mind. I-i am breaking up with you. I said and slowly pulled my hand off of his hand. I directly turn around and slowly walk away as my tears started to fall.
Sunny... Love... I heard him called me but I didn't bother to turn around and look at him, I just continued walking while my tears flows a little bit more than earlier.



"I am really sorry Simon. I think its still not time for us to be together or we are never really meant to be together"

















Hingang malalim at punas luha at sipon after kong maisulat at maayos etong Chapter na to. Masakit kase sa puso.

My Moon ( A Simon Marcos Fanfiction Story)Where stories live. Discover now