Η Αφοσίωση: Στη φωλιά των Δράκων (#1)

Κεφάλαιο 28

Ο Χάρης διέσχισε βιαστικά το καφέ, κρατώντας το λάπτοπ σφιχτά κάτω από τη μασχάλη του. Ο Τεό και ο Ανδρέας κάθονταν σε ένα τραπέζι κοντά στο παράθυρο, συζητώντας χαμηλόφωνα. Ο καφές τους είχε παγώσει, δείγμα του πόσο απορροφημένοι ήταν στη συζήτηση. Όταν ο Χάρης τους πλησίασε, οι δύο άντρες κοίταξαν αμέσως προς το μέρος του, διαισθανόμενοι ότι είχε κάτι σημαντικό να τους πει.

«Γεωργόπουλε, Μανέζη, αυτό πρέπει να το δείτε αμέσως», είπε ο Χάρης, η φωνή του γεμάτη επείγον. Άφησε το λάπτοπ πάνω στο τραπέζι και κάθισε στην άκρη της καρέκλας του, σχεδόν αδημονώντας.

«Τι βρήκες;» ρώτησε ανήσυχος ο Τεό, σκύβοντας μπροστά.

Ο Χάρης δεν απάντησε αμέσως. Άνοιξε το λάπτοπ και πάτησε το play. Στην οθόνη εμφανίστηκε ένα βίντεο, που ξεκινούσε με μια εικόνα από έναν διάδρομο. Οι άντρες αναγνώρισαν αμέσως τον διάδρομο έξω από το γραφείο του Μάρκου. Η κάμερα ασφαλείας κατέγραφε κάθε κίνηση.

«Ο Νίκος;» αναφώνησε μπερδεμένος ο Τεό όταν είδε τον Νίκο να εμφανίζεται στο βίντεο, περπατώντας νευρικά μπροστά από την πόρτα του γραφείου.

«Ναι. Περίμενε και θα δεις», απάντησε ο Χάρης με σοβαρό τόνο.

Οι τρεις άντρες παρακολούθησαν το βίντεο προσεκτικά. Ο Νίκος κοιτούσε γύρω του με αγωνία, πριν κολλήσει το αυτί του στην πόρτα του γραφείου, προσπαθώντας να ακούσει τι γινόταν μέσα. Έμεινε εκεί για αρκετά δευτερόλεπτα, πριν ξαφνικά αναπηδήσει και αρχίσει να τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση, σα να είχε ακούσει κάτι που τον τρομοκράτησε.

«Κάτι άκουσε», είπε ο Ανδρέας με τρεμάμενη φωνή. «Κάτι σημαντικό, και μετά...» Τα λόγια του σταμάτησαν ξαφνικά, και το πρόσωπό του χλώμιασε.

«Ο Μάρκος τον κατάλαβε», συμπλήρωσε ο Χάρης, ολοκληρώνοντας τη σκέψη του Ανδρέα.

Ο Τεό χτύπησε το τραπέζι με τη γροθιά του. «Το ήξερα ότι κάτι πήγε στραβά με τον Νίκο! Αποκλείεται μια μικρή πληγή να τον οδήγησε σε κώμα. Το ύπουλο φίδι, ο Μάρκος... Τόσο καιρό μας έπαιζε στα δάχτυλα του. Και εμείς τον πιστεύαμε, τα ηλίθια παραμύθια του περί αδελφότητας και άλλων μαλακιών».

Η οργή του Τεό ήταν εμφανής, αλλά το μυαλό του Ανδρέα είχε ήδη αρχίσει να τρέχει μπροστά. «Αν είναι έτσι, ο Νίκος δεν είναι ασφαλής στο νοσοκομείο. Θα πω στη Δάφνη να βάλει μια έμπιστη γιατρό να τον φροντίζει. Και θα κανονίσω ώστε μόνο εγώ και ο Τεό να έχουμε πρόσβαση στο δωμάτιο του», είπε αποφασιστικά ο Ανδρέας, το σχέδιο ήδη σχηματισμένο στο μυαλό του.