Gözlerimi açtığımda hava kararmıştı. Evden ses seda çıkmıyordu. Saatime baktım. 2:30. Kafamı yastığıma geri koydum.
Ne düşüneceğimi tam bilmiyordum. Aslında benimle çok da bir ilgisi olmayan biriydi Oğuz. Az bir konuşmuşluğumuz vardı diyebilirdim. Beni sevdiğini söylemesi de bir şeyi değiştirmemişti ki. Hiç böyle hayal etmemiştim. Her zaman biri beni sevdiğini söyleyince mutlu olurum, beni sevenle birlikte olurum diye düşünmüştüm. Ama öyle olmamıştı. Hatta gitmişti. Oğuz resmen gitmişti. Hem de bana bir açıklama yapmadan. Elimdeki mektuba baktım. Bu pek de istediğim şey değildi. Neden bana kendisi söylememişti ki? Neden beni o kadar süre merakta bırakmıştı? Neden bu yolu tercih etmişti?
Gözümden bir damla yaş süzülürken kendime kızdım. 'Neden ağlıyorsun salak? Sanki hayatında çok bir etkisi oldu da gitmesi mi koydu?'
