"Biri vardı
Sever gibi yapıp kandırdı
Biri vardı
Ateşi yüreğimde yangındı
Biri vardı
Kalbinde güzü bahar sandırdı
Ona sorsan ben yokum
Ama bende biri vardı"
( Bölüm şarkısı: Pera - Biri vardı )
...
Gıdgıdaaak!
"Ah, başım şişti ne bu ses!?" diye uyandı Dilan. Unutmuştu sevgilisinin telefonunun alarmını horoz sesine göre ayarladığını.
"Ayy saat dokuz olmuş. Uçağa geç kalıcam. Miran bey belli ki beni evlenmeden horozlara alıştırmaya çalışıyor." diye kıkırdadı bizim kız kendi kendine.
Hemen hazırlandı ve valizlerini alıp dışarı çıktı. Uçağı saat 11:05'te kalkacaktı. Hemen sokağın karşısındaki taksi durağından taksiye bindi. Yaklaşık yarım saat/ bi saat sonra havaalanına vardılar. Dilan koşar adım kontrollerden geçtikten ve valizlerini verdikten sonra uçağın kapısının olduğu yere gitti. Uçağın kalkmasına çok az kalmıştı. İstanbul- Diyarbakır 11: 05 pegasus uçağı kalkmak üzere diye bir anons geldi ve Dilan bilet kontrolünden de geçti.
Dilan yerini buldu ve çantasını baş üstü dolaplarına koyup oturdu yerine. Dilan tam telefonunu uçak moduna alacaktı ki mesaj geldi. Mesaj Miran'dandı.
"Benim güzeller güzeli sevgilim uyanmış mı bakayım?" yazmıştı Miran.
"Uyandım uyanmasına da senin yüzünden o horoz sesine katlanıyorum. Değiştiricem artık dayanamıyorum bu sese." diye yazdı Dilan.
"AHAHAH! Ee bizim buralar böyle hayatım yapıcak bir şey yok. Duran gelinim benim." yazdı ve ardından tekrardan bir mesaj attı.
"Hem sen neden alarm kurdun ki? İşin mi çıktı? Dün hiçbir işin olmadığını söylemiştin." yazdı Miran tereddütle.
Dilan panik yapmıştı, sonuçta sürpriz yapacaktı sevgilisine. O yüzden anlatamazdı.
"Hayatım biliyorsun okuldan dolayı uyku düzenim çok bozuldu şu sıralar, o yüzden erken yatıp erken kalkıyorum." diye bir yalan söyledi bizimki.
"Ya hayatım gel beni dinle, bak gel biz evlenek. Hem seninde çalışmaya ihtiyacın kalmaz. Benimde aklım sende kalmaz." yazdı Miran alacağı cevabı bilsede.
"MİRAN! Ben koca parası yiyecek biri miyim? Hem benim daha yaşım kaç? Tamda hayallerime ulaşmışken. Avukat olup mezun olamama son bir sene kaldı. Böyle düşünüyor olman beni üzdü." dedi ve telefonu kapattı.
Artık telefonunu kapatmalıydı, uçak kalkacaktı. Miran'dan bir mesaj daha geldi ama trip attığı için cevap vermeyip kökten kapattı telefonunu Dilan.
Yaklaşık iki saat sonra uçaktan inip, valizlerini alıp dışarı çıktı. Karşılamaya kuzeni Azad gelmişti. Birbirilerine sarıldıktan sonra valizlerini arabanın bagajına koydu Azad, ve Eroğlu Konağı'na doğru yola koyuldular.
"Ee, kuzi İstanbul'da havalar nasıl?" dedi Azad merakla.
"Nasıl olsun baya nemli ve sıcak, çok boğucu şu sıralar."
"E tabi İstanbul sonuçta. Bi gün hava sıcak, diğer günse serin."
"Aynen öyle." dedi Dilan onu onaylar şekilde.
"He bu arada Azad senin işilerine engel olmadım değil mi? İşin var mı bugün hiç?" dedi Dilan mahçup olmuşçasına.
"Benim canım kuzenim gelmiş ben hiç işlerimi ertelemez miyim? Seni bıraktıktan sonra benimkiyle buluşacağım. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Tutam Berdel Acısı (Düzenlenecek)
De TodoAmed'in topraklarından iki acılı genç geçti. İkisi de aynı durumdaydı, aynı acıdalardı. Hayatın en acımasız acılarından biriyle savaşıyorlardı. Adam aşk acısındaydı, kadınsa hem ihanete uğramıştı hemde sevdiği adamın her gün gözünün içine, çaresizce...
