Zoraki Gelin (Durduruldu)

3. Bölüm

*Azra*

Anne babamın abimle yaptığı evlilik konuşması üstünden dört gün geçmişti ki bugün annem hepimizle konuşacakları olduğunu söyleyince gelin adaylar bulduğunu anladım. Öte yandan abim bu konuya pek sıcak bakmıyordu ve çok haklıydı. Ailem onun mesleğinden okuyacağı okula kadar her şeyini seçmişti. Abimse hem onlara duyduğu saygıdan hem de seçtikleri şeyleri kendisi de onayladığından bugüne kadar hiç itiraz etmemişti. Ama kiminle evleneceğini seçmek de fazlaydı. Abim onlar için her zaman örnek bir evlat olmuş, her alanda göğüslerini kabartmıştı. Kiminle evleneceğiyle ilgili bir emrivakiyi hak etmiyordu. Hem annem muhtemelen abimin hiç hoşlanmayacağı şımarık bir sosyete kızı seçecekti. Abim böyle dış görünüşten başka bir şey düşünmeyen banal kızlarla hiç anlaşamazdı. Önceki kız arkadaşlarını tanıdığımdan bunu biliyorum. Akıllı, eğlenceli, komik ve asil bir kızlarla uyabiliyordu. Annemse asil ama şımarık ve boş kafalı birini seçerdi muhtemelen.

Kafam bu düşüncelerle doluyken ayaklarım beni salona getirmişti. Selim de orada kitap okuyordu. Daha doğrusu elinde bir kitapla düşünüyor gibiydi. Bakışları kitaptan kaymış, beni de fark etmemişti. Yanına oturup konuşmaya başladım:

- Annemin söyledikleri konusunda ne düşünüyorsun? Eğer onu biraz olsun tanıyorsam bizi uygun bulduğu kişilerden bahsetmek için çağırmıştır.

- Haklısın, kesinlikle öyle. Ama ben ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Açıkçası görücü usulüyle evlenme fikri kulağa pekiyi gelmiyor; ancak annemi tanıyorum beni istediği gibi biriyle evlendirmeden pes etmeyecektir. Galiba ne yapacağım kimi önereceğine bağlı ama bu kadar kolay pes etmek de istemiyorum. Sonuç olarak ben yetişkin bir erkeğim körü körüne annemi dinlemeye hiç niyetim yok.

-Çok haklısın. Sonuna kadar arkandayım abi. Ben seni seviyorum ve mutlu olmanı istiyorum bu yüzden bence annemleri takma.

- Bak sen benim küçük kardeşim büyümüş de abisine akıl veriyor.

Selim gülerek beni kendine çekip sıkıca kucakladı ve küçüklüğümüzden beri yaptığı gibi alnımdan öptü. Biz başka bir şey konuşamadan annemle babam kapıdan girdi.

Annem, bizimle klasik nasıl gidiyor konuşmasını bile yapmadan direk konuya girdi:

- Eminim ki sizi neden çağırdığımı tahmin ettiniz. Evet, hem Selim'e hem de ailemize tam uyan bir kız buldum. Özel sipariş olsa bu kadar uygun olurdu. Kız gerçekten mükemmel. Soylu bir aileden çok asil ve kibar bir kız. Aynı zamanda da güzel ve alımlı.  Selimciğim bence siz çok iyi anlaşacaksınız. Aynı zamanda da ailelimize çok yakışacak bir kız hatta muhtemelen en yakışacak olan. Uzun süredir siz ikinizi tanıştırmak aklımda vardı kısmet şimdiyeymiş. Gerçekten çok heyecanlıyım, sonunda ailemize uygun doğru kızı oğluma bulduğum için.

Abimse annemin heyecanını pek paylaşmıyordu. Hiç de haksız sayılmazdı. Annemin bu söylediklerine bakılırsa abime sosyeteden bir barbie bebek bulmuştu. Abim de aynı şekilde düşünüyor olacaktı ki söze girdi:

- Anne, kusura bakma ama ben yetişkin bir erkeğim. Kendi evleneceğim kızı seçebilecek yaşta ve durumdayım. Seni kırmak istemiyorum ama bana bulduğun kızlarla ilgilenmiyorum.

- Bu kızı gördükten sonra bu fikrin değişecek aslanım. Annenin sana mükemmelden azını layık gördüğünü düşünüyorsan çok yanılıyorsun.

- Anne beni yanlış anladın galiba ben kimseyle tanıştırılmak istemiyorum.

Abim çok iyi direniyordu. Annemim tanıştırma tuzağını yutmamıştı. Çünkü annemin onu biriyle tanıştırması, sözlenmesi demekti çünkü annemin de uyduğu gelenekler görücü usulüyle tanışırken sözlenmeyi de gerektiriyordu ve bu sözü ona asla attırmazdı da. Annem hemen savunmaya geçti:

- Lütfen ama daha kim olduğunu bilmiyorsun bile. Ön yargılı davranıyorsun. Ben seni çok iyi tanıyorum ve inan ki sana en uygun kız budur diyorsam haklıyımdır. Hem bu kız kardeşinin de çok iyi arkadaşı eminim kim olduğunu duyunca o da beni destekleyecektir hem babana söyledim önceden kim olduğunu ve o da bana katılıyor değil mi canım? Babam:

- Evet oğlum annen çok haklı. Sana gerçekten de çok uygun bir seçim yaptı. Tanışır tanışmaz bu genç bayana bayılacaksın.

Bu arada ben annemin kimden söz ediyor olabileceğini düşünüyordum. Benden bir yaş büyük Yaren isimli bir kız vardı, annemin bir arkadaşının kızı. Beni onunla takılmak için çok zorluyordu bir ara. Acaba ondan mı söz ediyordu? Hem uzun zamandır aklımda demişti. Lütfen o olmasın, lütfen! O kız şımarık ve burnu havadaydı. Tam bir zengin züppe ve aynı zamanda da aptalın tekiydi, sadece dış görünüş ve paraya önem veren klasik bir soylu kızıydı. Abim onunla bir dakika aynı odada bile kalmak istemezdi, bir ömrün nasıl olacağını düşünmek bile istemiyorum. Bu yüzden hemen söze girdim:

-Anne arkadaşım diyerek kimden söz ediyorsun? Söyle de hepimiz kurtulalım hem izin ver de arkadaşım dediğin bu kız ve abimle evlenmesinin ne kadar uygun olduğuyla ilgili düşüncelerimi ben dile getireyim.

-Peki Azracığım. Şimdi böyle söylesen de kim olduğunu duyunca bizi destekleyip abinin de doğru yolu görmesine yardım edeceğine eminim. Evet, aklımdaki bu mükemmel aday senin en yakın arkadaşın. Oğlum, sana uygun bulduğum gelin adayı, Su Maras.