THE MYSTERIOUS KILLER IS MY HUSBAND

CHAPTER 40

JOHN POV

Kamusta na kaya si Athena.

Bakit parang kinakabahan ako para sa kanya.

Haist!

John may asawa na siya at saka marami na mang babae r'yan.

Nagulat nalang ako nang biglang nagring yung phone ko kaya agad kong sinagot ang tawag ni Claire.

Ano naman kaya ang sasabihin ng babaeng 'to?

"Bakit?"walang gana kong tanong.

"Kamusta?"tanong niya.

"Okay naman bakit?"tanong ko.

"Haist! Walang kwentang kausap!"galit niyang sabi sabay baba ng tawag.

Baliw ba ang babaeng 'yon?

Siya na nga ang tumawag siya pa itong mukhang galit.

ATHENA POV

Nagising ako sa isang kwarto na halos puti lahat ang makikita mo.

Bakit parang masakit ang katawan at ang kamay ko.

At bigla ko nalang naalala ang ginawa ko.

FLASHBACK

Andito ako ngayon iyak ng iyak.

Kaya naisip kong pumunta sa cr at nakita ko ang isang bottle kaya agad ko iyon binasag at kinuha ang isang matulis na bubog ng bottle.

Napatingin ako sa salamin habang tuloy-tuloy na pagtulo ang aking mga luha.

"Mas mabuti pa nga sigurong mamatay nalang ako kasama ang anak ko kay sa makasama si Demon at ang Claire na iyon."sabi ko habang umiiyak.

"Ang sakit sakit! Hindi ko akalain na sasabihin iyon ni Demon."sunod kong sabi.

Kaya napatingin ako sa kamay ko malapit sa pulsuhan.

Kaya agad ko 'yon hiniwa gamit ang isang basag na bote.

Napapikit ako sa sobrang sakit ng aking naramdaman.

Pero pinipilit kong isipin ang mga sinasabi ni Demon at ang mga ginawa niya sa akin.

Patuloy nalang tumutulo ang mga luha ko tuwing naalala ko ang mga iyon.

At hindi ko na pala namalayan na dumidilim na ang paningin ko.
At ang sahig ay punong-puno na ng dugo.

At doon na ako nawalan ng malay.

END OF FLASHBACK

Hindi ko na pala alam na tumutulo na ang aking mga luha.

Nasa langit na siguro ako.

Pero kwarto ito!

Napatingin ako sa pinto dahil bigla nalang ito bumukas.

At nakita ko si

Demon.

Bakit pa ako na buhay?

Bakit kasama ko parin ang demonyong ito?

At bakit nasa empyerno parin ako!

Napatulo ulit ang mga luha ko.

"Athena."sabi niya.

Pero hindi ko siya pinansin.

Dahil sunod-sunod nalang tumutulo ang aking mga luha.

Nagulat ako nang bigla niya akong niyakap nang sobrang higpit.

"Bakit mo 'yon ginawa?"nag-alala niyang tanong kaya bigla ko siyang tinulak pero malakas siya kisa sa akin.

"Layuan mo ako at ang anak ko!"sigaw ko habang umiiyak.

"Huwag ka nang umiyak."sabi niya sabay tingin sa akin.

Teka?

Umiiyak ba siya?

Si Demon Martinez umiiyak?

"Mahal na mahal kita Athena."sabi niya.

"Mahal mo ako? Hindi mo ako mahal Demon kasi sarili mo lang ang iniisip mo!"sigaw ko habang umiiyak.

"Napakasama mo! Talagang ipapatay mo pa talaga ako pagkatapos kong manganak!"sigaw ko at nakita ko sa mga mata niya ang pagkagulat.

"Ano? Hindi kita maintindihan?"naguguluhan niyang tanong kaya napangiti nalang ako ng sarkastiko.

"Napakagaling mo talaga! Sinungaling ka! Sige! Kung gusto mong mawala ako! Patayin mo na ako ngayon!"sigaw ko habang hinahampas ang dibdib niya.

Ang sakit sakit.
Wala siyang kwentang ama sa anak ko!