Pov Sharon
Na het eten loop ik met Rein naar mijn kamer. " Om als eerste te beginnen, waarom liet je niks meer van je horen? " Rein zucht. " Omdat ik bang ben voor Nils, hij had me bedreigd niet meer met je om te gaan. " Mijn ogen vergroten zich meteen. " Wat is dit nou weer voor iets onzinnigs, Nils zou zoiets nooit doen. " Roep ik fel. Rein maakt een beweging met zijn armen. " Dat doet hij dus wel. " Ik rol mijn ogen. " Als je al zo over mijn broer praat, dan kun je oprotten. For real. " Hij zucht. " Oke, dan ga ik maar naar huis. " Meteen duik ik overeind. " Nee, blijf. " Hij gaat weer lachend zitten. " Jij weet ook niet wat je wilt hé. " Ik knik. " Inderdaad niet nee, zo ben ik wel. Net zo eigenwijs als Nils. " Rein lacht en laat zich achterover op mijn bed vallen. " Rein! Ga niet op mijn bed liggen! " Gil ik lachend in de hoop dat hij overeind krabbelt. Integendeel, hij blijft gewoon liggen. Ik ga op hem zitten. " Niet te dichtbij he mevrouw Käller. " Ik buig nog meer voorover. " You don't like it? " Voor hij nog wat kan zeggen druk ik mijn lippen op die van hem. Hij gaat er in mee en drukt me tegen zich aan. " Hey Nils! " Hoor ik Reins moeder van onder zeggen. Ik trek terug. " Nils is er! " Reins ogen worden wijd en ik duw hem richting de kast waar hij zich verstopt. Nils komt mijn kamer ingelopen. " Kan ik met je praten? " Ik knik. Hij komt naast me op mijn bed zitten. " Sorry, Shar. Ik weet dat ik onze 'regel' heb verbroken maar ik kan er niks aan doen dat ik gevoelens voor Esmee heb gekregen. Het spijt me, maar dit was een uitzondering. Ik weet dat jij en Rein elkaar leuk vinden maar dat keur ik niet goed. " Mijn mond staat open van verbazing. " Dus jij mag wel met Esmee, mijn beste vriendin, maar ik mag niet met Rein?! " Hij knikt. " Zo'n beetje ja. " Ik duw hem van mijn bed af. " Rot op, egoïst. " Hij wilt de deur achter zich dichtgooien maar hij bedenkt zich want hij draait weer om. " Nog een ding, merk ik dat je met Rein gaat, dan heeft hij problemen. " Hij verlaat met een grijns mijn kamer.
