Pov Rein
Mijn moeder belde aan en zodra Sharons moeder open deed kwamen de zenuwen in me op. Na die ruzie met Nils durfde ik geen contact meer met haar te hebben omdat ik bang was dat Nils nog meer zou uitbarsten. Bettina liet ons binnen en ik hing mijn jas op. Ik wist dat Nils er niet zou zijn, en dat was misschien mijn kans om Sharon te laten weten dat ik van haar hield. Ik kon haar niet uit mijn hoofd zetten. We liepen naar de woonkamer en ik kwam een gedekte tafel tegemoet. Stijn stond trots te kijken. Ik schudde lachend mijn hoofd. " Ik roep Sharon wel even. " Zei Stijn en hij liep naar de trap. " Sharon! Kom je?! " Ik hoorde vanboven de deur open en dicht gaan en Sharon kwam de trap afgelopen. De zenuwen gierde door mijn lijf. Ze had me nog niet opgemerkt. Ze keek even de woonkamer rond en ze keek me keurend aan. Ik beet op mijn lip. Nu begon ik te twijfelen of ik wel mijn best gedaan had er goed uit te zien. Ze liep op me af en trok me in een knuffel. Ik sloeg mijn armen om haar heen en haalde mijn hand door haar haar. " Rein, waarom. " Fluisterde ze zachtjes zodat onze ouders het niet zouden horen. " Het spijt me. " Fluisterde ik. Ze knikte en legde haar voorhoofd tegen de mijne. Nog steeds had ze haar ogen gesloten en had ze haar trillende handen in mijn nek gelegd. Ze trilde helemaal, haar hele lichaam. Ik drukte zachtjes mijn lippen op die van haar in de hoop dat ze iets minder trilde, plan mislukt. Ze ging er wel in mee, maar haar lichaam bleef trillen. " Shar, rustig. " Fluisterde ik zachtjes in haar oor. Ze liet me los en keek in mijn ogen. " Ik heb je echt nodig Rein. " Ze was al bijna aan het huilen. Onze ouders waren druk bezig aan het praten over wat dingen en Stijn? Die zat alweer TV te kijken op de bank. " Wil je vanacht bij me blijven? " Mompelde ze. " Maar Nils komt straks thuis. " Tranen ontsnapte uit haar ooghoeken. " Boeit me niet, ik wil dat je bij me blijft slapen. Alsjeblieft. " Ik knikte. " Ik vraag het zo, oké? " Ze knikte. " Kom jongens, we gaan eten. " Sharon pakte mijn hand vast en ging zitten ik ging naast haar zitten maar hield haar hand nogsteeds vast. Ze keek me aan en glimlachte. Ik glimlachte krapjes terug maar vanbinnen werd ik gek. Ik was bang, voor vanavond, voor Nils.
