Pov Sharon
De deur gaat open en Rein komt met zijn handen op zijn buik mijn kamer ingelopen. " Rein wat is er gebeurd! " Roep ik en ik ondersteun hem naar mijn bed. Met moeite laat hij zich zakken op mijn bed. Tranen die branden in zijn ogen. Hij knijpt zijn ogen dicht in de hoop dat de tranen weg gaan, maar nee, plan mislukt. " Je hoeft je niet in te houden, het is oke om te huilen. " Fluister ik. Rein luisterde niet en langzaam begon hij te hyperventileren. " Rein rustig, please. " Ik pakte zijn hoofd tussen mijn handen en ik ging voor hem op de grond zitten op mijn hurken. " Kijk me aan. " Beveelde ik hem toen hij naar een punt achter me keek. Hij keek me in mijn ogen aan en ik zag hoe hij langzaam weer rustig werd. Hij drukte me tegen zich aan maar meteen liet hij me weer los. Ik keek naar zijn verwonding. " Wtf " Was het enige wat ik uit kon brengen. " Waar komt dit vandaan? " Reins gezicht stond op angst, alsof hij het niet mocht vertellen. " Het was Nils he? " Hij knikte voorzichtig. " Godverdomme. " Ik stond op en rende naar Nils zijn kamer. " Facking klootzak wat je bent! " Schreeuw ik keihard. Nils draait zich om en ik zie Esmee achter hem vandaan komen. Nils komt op me afgelopen. " Wat is er zusje? " Ik duw hem van me af. " Kan je niet met je poten van Rein afblijven?! " Hij lacht. " Ik zei je dat je niet met Rein mocht gaan, en toch doe je het. Je weet dat dat Rein pijn oplevert. " Ik geef hem een vieze blik en loop terug naar Rein. Hij staat zijn wond schoon te maken. Ik ga achter hem staan en leg mijn hoofd in zijn nek. " Of Nils het nou oke vindt, dit gebeurt gewoon en als hij nog een keer aan je zit heeft hij problemen. Ik draai Rein om en druk langzaam mijn lippen op die van hem.
