VENOM || Hyunlix

4. Bölüm: İstediğin Koku

Telefonumun alarmı ile yeni bir güne daha uyanmıştım. Yatakta doğrulduktan sonra alarmı kapatmış ve yataktan çıkmıştım. Saatin kaç olduğuna bakmak için telefonumu açmıştım ki, bir bildirim gözüme çarpmıştı. Daha sonra da diğer bildirim gözüme çarpmıştı. Changbin'den bir mesaj vardı ve Hyunjin'den bir mesaj vardı. İlk önce Changbin'in mesajına bakmıştım.

Changbin
Seninle konuşmak istiyorum.

Olur. Nerede konuşacağız?

Changbin'e yazdıktan sonra Hyunjin'e döndüm. Normalde Hyunjin ile öyle çok fazla konuşmazdık. Ama onunla konuşurken de iyi hissediyordum. Her zaman beni dinler ve yalnız bırakmazdı. Chan hyung ve Jeongin kadar fazla seviyordum onu. Mesaj kutusuna tıkladım.

Hyunjin
Selam Felix. Okul çıkışı müsait misin? Sana bir şey vermem gerekiyor da.

Tabi, müsaitim.

Acaba ne verecekti? Merak etmiştim. Telefonu kapatıp, masanın üzerine koyduktan sonra elimi ve yüzümü yıkamış, daha sonra da üstümü değiştirmiştim. Jeongin ise çoktan hazırlanmış bir şekilde yiyecek bir şeyler hazırlıyordu. Ben de yanına gidip hazırlamasına yardım etmeye başlamıştım.

"Günaydın Lix."

"Günaydın," dedikten sonra oturmuş ve hazırladıklarımızı yemeye başlamıştık. Yedikten sonra da etrafı toparlayıp evden çıkmıştık. Okula doğru yürürken telefonum cebimde titremişti. Cebimden çıkardıktan sonra mesaja baktım. Changbin'den gelmişti.

Changbin
Kantinin arka tarafında bekliyorum.

"Changbin, benimle konuşmak istiyormuş."

"Ne diyecek acaba?" Dedi Jeongin ve devam etti. "En son tartışmıştınız."

"Bakalım, öğreneceğim." Okula gelmiştik. Jeongin ile ayrılıp, Changbin'in yanına doğru yürümeye başlamıştım. Kantine girdikten sonra arka tarafa doğru gittim. Oturuyordu ve elinde karton kahve bardağı vardı. Yanına doğru, oturduğu bankın yanına gittim. Beni görünce ayağa kalkmış ve gülümsemişti.

"Hoş geldin," dedi ve gülümsedi. Biraz garipti. Daha dün birbirimize bağırıp çağırıyorduk. Şimdi ne değişmişti?

"Hoş buldum," dedikten sonra oturmuştuk.

"Sana da gazlı içecek aldım," dedikten sonra içeceği bana uzatmıştı. Ben de almıştım.

"Teşekkür ederim," dedikten sonra açtım ve bir yudum almıştım. Gazlı içecekleri gerçekten de çok seviyordum. "Ne için çağırmıştın?"

"Felix, ben düşündüm ve bir karara vardım," dedi ve bir süre durduktan sonra devam etti. "Seni kaybetmek istemiyorum tamamen. Bu yüzden seninle yine eskisi gibi olmak istiyorum. Yani dediklerinde haklıydın."

"Böyle düşünmene sevindim," dedim ve gülümsedim. O kadar rahatlamıştım ki, aramızın bozulmasından ve eskisi gibi olamayacağımızdan çok korkmuştum.

"Ama şunu unutma Felix, ben seni her zaman sevmeye devam edeceğim. Benim için yerin hep çok özel olacak," dedi ve devam etti. "Söylediklerim için de özür dilerim."

"Özür dilemene gerek yok. Ben aniden söyledim öyle."

"Artık bunları geride bırakalım ve şimdiye odaklanalım," dedi ve devam etti. "Gidelim mi?"