VENOM || Hyunlix

13. Bölüm: Sevmiştim

"Hyunjin, senin burada ne işin var?"

"Acil bir durum olmasaydı daha sonra söylerdim. Ama acil durum olduğu için geldim," dedikten sonra Changbin'e bakmıştı. Kısa bir süre baktıktan sonra sinirle geldi ve karşımıza geçti. Daha sonra Changbin'i yakasından tutmuş ve sertçe ayağa kaldırmıştı.

"Hyunjin! Ne yapıyorsun?"

"Bunu nasıl yaptın be! Nasıl?" Neyden bahsediyordu? Hiçbir fikrim yoktu. Aralarına geçip ayırmaya çalıştım fakat Hyunjin o kadar sert tutuyordu ki ayırmak imkansızdı.

"Neyden bahsediyorsun sen Hyunjin?"

"Seni zehirleyenin kim olduğunu bulduk."

"Kim?"

"Bu şerefsiz işte!" Changbin miydi? Ama bu olamazdı. Changbin böyle bir şey yapmazdı.

"Sen ne diyorsun? Emin misin?"

"Chan hyung söyledi. Birlikte analiz ettik ve o kişi de bu pislik işte."

"Ama bu, olamaz," dedikten sonra Changbin'e doğru döndüm. "Bu doğru mu Changbin? Doğru mu söylüyor?"

Changbin bir süre sessiz kalmıştı. Daha fazla dayanamamış ve sinirlenmiştim. Bu yüzden istemsizce yüksek sesle konuşmaya başlamıştım.

"Konuşsana! Bir şey söyle," dedikten sonra sesimi fazla yükselttiğimi anlamış ve biraz sesimi kısmış, tekrardan konuşmaya başlamıştım. "Lütfen Changbin."

"B-ben az önce sana bunu söyleyecektim."

"Sen mi yaptın?"

"E-evet, ben yaptım," dedikten sonra göz yaşlarımı tutamamıştım. Changbin'de benimle aynıydı.

Kendime gelememiştim. Changbin, beni zehirlemek istemiş ve gerçekten de zehirlemişti. Hayatta en değer verdiğim insanlardan birisiydi ve en güvendiğim kişi beni zehirlemeye çalışmıştı. Buna inanmak istemiyordum.

"Neden yaptın? Ne istedin benden?"

"Sadece beni sev istedim. Ama ben pişmanım Felix. Böyle olacağını bilemedim. Böyle olacağını bilseydim yapmazdım." Yere çökmüş ve ağlamaları şiddetlenmişti. "Böyle olsun istemedim. Senin acı çekmeni asla istemem."

"Ama çekiyorum," dedikten sonra devam ettim. "Ben seni seviyordum Changbin. Bunu yapmana gerek yoktu."

"Senin yüzünden kaç kere ölümden döndü! Saatlerce acıdan yerinde kıvrandı! Sevseydin bunu yapmazdın!" Hyunjin tekrardan Changbin'i yakasından tutmuştu. Tam kaldıracaktı ki önüne geçip engel oldum.

"Ne oluyor Felix?"

"Lütfen Hyunjin. Bırak onu."

"Sen onun yüzünden bu haldesin. Sana neler yaptığını görmüyor musun?"

"Ben yapmadım! İksirin bu kadar güçlü ve etkili olduğunu bilmiyordum. Sadece sevdiği olursa uzak tutacağını biliyordum," dedi Changbin.

"Bunu yaptığında eline ne geçecekti? Sana geri mi dönecekti pislik herif!" Daha fazla dayanacak gücüm kalmamıştı. Bir an önce buradan gitmek istiyordum. Tam da istediğimi yapmış ve oradan uzaklaşmıştım.

"Felix! Nereye gidiyorsun?" Diye seslenmişti Hyunjin arkamdan. Ben ise cevap vermemiş sadece durmak bilmeyen göz yaşları ve hıçkırıklarımla okuldan çıkmış, yürümeye başlamıştım. Adımlarım hızlıydı. Kendimde değildim.

"Neden yaptın bana bunu? Ben sana güvenmiştim." Kendi kendime konuşmaya başlamıştım. "Ne istedin benden? Seni sevmiştim."

Daha fazla dayanamamış ve koşmaya başlamıştım. Nefesim kesilene kadar koşmuştum. Nefesim kesildiğinde biraz durmuş ve yürümeye başlamıştım. Hep böyle devam ettim. Tekrardan nefesim kesilene kadar koşmaya başlamış, sonra da tekrardan durup yürümeye başlamıştım.