VENOM || Hyunlix

5. Bölüm: Tükenen Nefes

Ufak bir ağrı ile yavaş yavaş kendime gelmeye başlamıştım. Gözlerimi açmakta biraz zorlanıyordum. Bu yüzden ellerim ile gözlerimi ovuşturdum ve hafifçe araladım. Jeongin yatağımın ucunda oturmuş, endişeli gözlerle bana bakıyordu.

"Jeongin, sen ne yapıyorsun burada?"

"Sana bakmaya geldim. Gece çok kötüydün."

"Gece mi? Ne oldu ki gece?"

"Hiçbir şey hatırlamıyor musun?"

"Hayır, hatırlamıyorum."

"Gece, sen bir anda çığlık attın. Ben de yanına geldim hemen. Ne olduğunu sordum. Daha sonra nefes alamıyordun. Kesik kesik konuşuyordun. Tüm vücudunun ağrıdığını ve ağrının sana nefes aldırmadığını söyledin."

"Sonra ne oldu?"

"Bir anda bayıldın. Seni kendine getirmeye çalıştım ama uyanmadın. Ben de içeriye telefonumu almaya gittim. Doktor çağıracaktım ama sen uyandın bir anda."

"N-nasıl?"

"Bana odadan seslendin ve ben de yanına geldim," dedi ve devam etti. "Acının seni bayılttığını söyledin ve sonra da uyumaya gittin."

"Bu kadar mı? Başka bir şey oldu mu?"

"Hayır, olmadı. Ama Chan hyung'u çağırdım. O bu konularda bilgili, biliyorsun. Yaptığı işte sağlıkta var sonuçta."

"Çağırmasaydın keşke."

"Ne diyorsun sen Felix? Bir anda acıdan kıvranmaya başladın, nefes alamadın ve bu kıvrandığın acı seni bayılttı."

"Eğer bir daha olursa çağırırdın ya da doktora giderdik."

"Ya bir dahakine daha kötü olursan, o zaman ne olurdu?"

"Tamam, haklısın," dedim ve yataktan kalktım. "Ben bir yüzümü yıkayayım." Lavaboya doğru gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Yıkadıktan sonra salona gelmiş ve koltuklardan birine oturmuştum.

"Daha iyi misin?"

"İyiyim sanırım," dedikten sonra odaya gitmiş ve telefonumdan saatin kaç olduğuna bakmıştım. Saat sabahın 7'siydi. Telefonumu kapatırken ekranda bir arama gördüm. Cevaplamadığım için ekrana bildirim şeklinde düşmüştü. Arayanın kim olduğuna bakmak için telefonu açtım ve baktım. Arayan Hyunjin'di. Neden beni aramıştı ki? İsmine tıkladım ve aradım. 2. Çalışta açıldı.

"Alo? Hyunjin."

"Ah, Felix. Nasılsın?"

"İyiyim, bir şey mi oldu?"

"Jeongin aramıştı Chan hyung'u. Chan hyung'ta bana neler olduğunu anlattı. Gece ağrıların olmuş yine."

"Ah, evet, öyle oldu. Ama şimdi iyiyim."

"Biz şimdi size geliyoruz."

"Biliyorum, Jeongin söyledi."

"Kendini şu an nasıl hissediyorsun? Chan hyung'ta soruyor nasıl olduğunu."

"Biraz sıcaklamış hissediyorum kendimi. Hafiften hala ağrı var ama geceki kadar ağır değil."

"Tamam. Ben şimdi kapatıyorum. Size gelince görüşürüz."

"Görüşürüz," dedikten sonra telefonu kapatmıştım. Biraz daha oturmaya devam etmiştim. Daha sonra kapı çalmıştı. Ayağa kalkıp kapıya bakacakken Jeongin odadan gelmişti.

"Ben bakarım," dedikten sonra kapıya gelmiş ve açmıştı. Ben de arkasında duruyordum. "Hoş geldiniz."

"Hoş bulduk," dedi Chan hyung. Daha sonra hep birlikte içeri geçmiştik. Salona doğru geçtik ve oturduk. "Felix, ilk bir bakalım mı sana?"