zawgyi
အိမ္ျပာေတာ္အတြင္း ။
သမၼတႀကီးက Jungkookကိုေခၚေတြ႕၍ Jungkookတစ္ေယာက္ သမၼတႀကီးအေရွ႕ေမွာက္သို႔ေရာက္လွ်င္ သတိအေနအထားျဖင့္ ေျခစုံရပ္လိုက္သည္ ။
" ထိုင္ပါဦး..."
" Nae..."
သမၼတႀကီးက စကားေျပာသည့္အခါ အနည္းငယ္ ျပတ္သားေကာင္းျပတ္သားလိမ့္မည္ဆိုေပမယ့္ ဘယ္ေသာအခါမွ ခြဲျခားဆက္ဆံသည္မ်ိဳးမရွိဖူး ။
Jungkookက သမၼႀကီးအေရွ႕ကထိုင္ခုံမွာ ေနရာယူလိုက္ၿပီဆိုမွ သမၼတKimက စာၾကည့္မ်က္မွန္ေလးကိုခြၽတ္ရင္း ပင့္သက္အသာရွိုက္သည္ ။
" ခဏေနက်ရင္... Private Flightနဲ႕.. UNကို သြားရေတာ့မွာ.. မသြားခင္.. မင္းကို မွာခ်င္ခဲ့တာေလးေတြရွိလို႔..."
" သခင္ေလးအတြက္ကေတာ့ စိတ္ခ်ပါ.. သမၼတႀကီး.. ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာ ေစာင့္ေရွာက္မွာပါ..."
" အင္း.. မင္းကိုက ယုံတယ္... မင္းပဲ သူ႕ကို ထိန္းနိုင္တာ.. အခု.. ေျပာခ်င္တဲ့စကားက Taehyungကို မင္း ေျဖာင္းဖ်ေပးနိုင္မလားဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕... အမွာပါးခဲ့ခ်င္တာ..."
Jungkook၏ အာ႐ုံတစိုက္နားစြင့္ေပးေနသည့္ ဟန္ပန္ကို သမၼတKimက ၾကည့္လာသည္ ။
" Taehyungရဲ႕အေမဘက္က အဘိုးအဘြားက ေရွ႕တစ္ပတ္ေလာက္က ငါ့ကို ဆက္သြယ္လာခဲ့တယ္.. သူတို႔က အသက္အ႐ြယ္ ရလာၿပီဆိုေတာ့.. ေနာင္တရတာလားဘာလားေတာ့ မသိေပမယ့္.. Taehyungကို ေတြ႕ခ်င္တယ္တဲ့... အေမြကိစၥလည္း ေျပာခ်င္တယ္တဲ့... အဲ့ဒါ... စာေမးပြဲၿပီးလို႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ရွည္က် သူ႕အဘိုးအဘြားရွိတဲ့ Jejuကို သြားေနဖို႔ေျဖာင္းဖ်ေပးၾကည့္ပါလား..."
" အာ..."
သမၼတႀကီး၏စကားကို Jungkookခ်က္ခ်င္း အေျဖမေပးနိုင္ ။
အညိုေလးက သူ႕အေမႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သိုဝွက္ထားသည့္ခံစားခ်က္တို႔က နက္ရွိုင္းလြန္းသည္ ။
အမိေျမတစ္ေျမတည္းမွာ ရွိေနသားနဲ႕ ယခုမွပင္ အဆက္အသြယ္လုပ္လာေသာ အဘိုးအဘြားတို႔ဆီသြားေနေပးရန္ ေျဖာင္းဖ်လိဳ႕ရမရကမေသခ်ာ ။
" ခက္ခဲေလာက္မယ္ဆိုတာေတာ့ သိတယ္... ဒါေပမယ့္.. ငါ့အေနနဲ႕ေတာ့ Taehyungကို သူ႕အဘိုးအဘြားေတြဆီ သြားေစခ်င္တယ္.. Taehyungက သူ႕ရဲ႕အေမနဲ႕သိပ္တူတာ... Taehyungကိုသာ သူတို႔ေတြ႕ခဲ့ရင္... နည္းနည္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္.. Taehyungအေမကို လြမ္းတဲ့စိတ္ေတြ ေလ်ာ့ပါးသြားလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္..."
