I Know I Love You // Yeongyu

02:05

" N-ne olur bebeğime birşey o-olmasın. "

Yeonjun araba sürerken başı ağrıyor, arada da dönüyordu. Hyuka ona sürekli dikkatli olmasını söylüyordu. Yeonjun aslında arabayı dikkatli sürüyordu fakat gözü kararınca aniden kaza yaptılar. Ne yazıkki arabaları kayalık bir yere kadar yuvarlanmışlardı. Yeonjun'un hatırladığı en son şey Huening kai'nin ağlama sesleriydi.

" özür dilerim kai, özür dilerim. "

Gözlerimi açtığımda nefret ettiğim bir yerdeydim. Hastanedeydim. Huening kai! O, o nerede!?

Kolumda olan serumu atmış, odadan ışık hızında çıkmıştım.

" Bay choi, lütfen odanıza geri dön-"

" söyle bana Kai Kamal Huening nerde? "

Hemşire elindeki tabletten bir şeylere bakıp tekrar konuşmaya başladı.

" 556. Odada efendim. Lütfen sizde bir an önce odanıza dönün. "

" teşekkür ederim. "

556. Oda benim 4 yanımdaydı. Koşarak gittim odaya umarim yine bir bebeğin ölümüne sebep olmamışımdır. Umarım.

Kai'nin odasına girdiğimde, başında bant vardı. Ayrıca da hıçkırarak ağlıyordu. Lütfen, lütfen yine bir günahsız bebeğin ölümüne sebep olmuş olmayayım.

" kai sen iyimisin?"

" O yaşıyor hyung, çok güçlü bir oğlum var benim. "

" O-oğlun mu o yaşıyor değilmi? Ben tekrar bir katil olmadım değilmi? "

" Hayır hyung, benim Jonghyun'um yaşıyor. "

" İsmi Jonghyun'mu? "

" Evet hyung. "

" Çok şükür, o kadar korktum ki.. "

( Huening'in karnına eğilerek)

" Jonghyun-ah, sen çok güçlü bir çocuksun. Aynı baban gibi. Bizi sakın bırakma olur'mu? "

Duygusallığın dibini yaşayan Yeonjun, şu anda Tanrı'ya şükür ediyordu. O kadar korkmuştu ki tekrar bir bebeğin ölümüne sebep olacak diye, neyseki Jonghyun çok sağlıklıydı.

İçeriye birden Taehyun ve Beomgyu'nun girmesiyle Yeonjun bir anda ırk ilişti.

" Huening "
(Taehyun)

" merak etme,Oğlumuz çok sağlıklı Taehyun. "

" Oğlumuz mu? Bizim bir oğlumuz mu olacak yani? "

" Evet, adı ise Jonghyun. Bence çok güzel bir isim. "

" Oğlumuz olacak.."

" Hemde çok güçlü bir oğlunuz olacak. "
( Beomgyu)

" Taehyun? "
( Huening)

Huening, Kafasını çevirir çevirmez yanında ağlayan bir adet Taehyun görür.

" Bebeğim neden ağlıyorsun? "

" Çok korktum Huening,bebeğimize ,sana birşey olacak diye çok korktum. "

" Bak sevgilim, biz çok iyiyiz bebeğimiz de aynı bizim gibi çok güçlü."

( Taehyun,Yeonjun'a bakarak )

" Yeonjun hyung, sen ıyımısın? "

" İyiyim ve özür dilerim. Yemin ederimki bilerek kaza yapmadım. "

" Önemli değil hyung, bak oğlum yaşıyor. Daha ne isteyim ki. "

" Yinede özür dilerim. "

" Bu arada ben doktor ile konuşmuştum akşam taburcu olabilirmişiz. "

" Anladım sevgilim. "
( Huening)

Çiftlerimiz, az da olsa hasret giderdikten sonra Yeonjun ve Taehyun, İki anneyi baş başa bırakarak hastanenin bahçesine çıkmışlardı. Taehyun her ne kadar oğlu yaşadığı için mutlu olsa da Yeonjun, yaptığı hatanın etkisinden çıkamamıştı. Tanrı onu affedip Huening'in bebeğini bağışlamıştı. Lakin yine de aynı hatayı bir kez daha yaptığı için üzgündü.

" Hyung? "

" Ah- efendim? "

" Niye hala üzgünsün? "

" Nasıl üzülmeyeyim Tae? Ya onunda ölümüne sebep olsaydım? İşte o zaman kendimi asla affetmezdim. "

" Ama bak hiç birşey olmadı hyung, lütfen artık üzülme. "

" Peki peki, her neyse gel biraz bahçede oturalım. "

" peki hyung. "

İkili bahçeye çıkıp birkaç konu hakkında konuşmaya dalmışken saat 22.34 olmuştu bile. İkisi beraber Huening ve Beomgyu'nun olduğu odaya gidip taburcu olmak için işlemleri yapmışlardı. Hastaneden çıkıp Direk arabaya binen çiftlerimiz yaklaşık yarım saat içinde evlerine varmışlardı. Tüm bu olayların yorgunluğu ile hepsi ayrı ayrı yerlerde uyuya kalmışlardı..