YAZMA İSTEKSİZLİĞİNDEN DOLAYI ARA VERİLDİ (bölüm gelmeyecek) BÖYLE DURSUN DEDİĞİNİZ İÇİN KALDIRMIYORUM!!
Gece sevgilisiyle uyuyan Park Jimin gözlerini açtığında kendini Min Krallığının sınırlarında bulur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Kim Taehyung kucağındaki bedenle beraber koridora çıktığında kendisine dönen şaşkın bakışlar altında kaşlarını çatarak derin bir nefes almıştı. Üç askeri ise onu gördüğü gibi saygı duruşuna geçerken baş asker selamını bitirir bitirmez Taehyung'a adımlamıştı.
"Komutanım biz taşıyalım siz zahmet etmeyin."
Baş asker kollarını yavaşça kucağındaki beden için havalandırdığında Taehyung ona sertçe bakmış ve peşinden geleceklerini bilerek yeri döven adımlarıyla ilerlemeye başlamıştı.
"Gördük nasıl taşıdığını, elleri bağlı ağzı yüzü kan içinde ve Kralın huzurunda bile fırlatılıyor ha!?"
Asker irkilip dudaklarını birbirine bastırırken dişlerini sıktı ve kafasını aşağı eğdi. Komutan Taehyung'un siniri pek de görmek istedikleri bir şey değildi.
"Efendim o an..."
"Kes sesini."
Taehyung umursamadan kucağındaki bedenle uzun koridoru yürürken köşeden dönen elleri belinin arkasında bağlı her zamanki gülümsemeyle kafası biraz omzuna eğik salına salına kendilerine doğru gelen bedeni gördü ve istemsizce koridorun ortasına doğru yavaşladı adımları.
Kralın kuzeni Prens Jungkook tüm asilliği ve zarifliğiyle bugün de parlıyordu.
Jungkook'un bakışları ise Komutana ve kucağındaki bedene takılırken bakışları anında sertleşse bile dudaklarında asılı duran gülümsemeyi silmedi. Askerlerin hepsi hazır ola geçip kafalarını önlerine eğerken bunun Yoongi'nin eseri olduğunu herkes biliyordu.
Kral Min kadın erkek fark etmeden kuzenine olan hayran bakışlara sinir olurdu bazen ve bu bakışları aza indirmek için askerlerinden başlamıştı.
Taehyung derin bir nefes almış tam karşısına gelen bedenle saygı amaçlı kafasını eğmişti biraz. Bakışları geri tam gözlerinde olan bakışlara çıktığında yutkundu. Jungkook komutanı gördüğü için sevinse bile kucağındaki bedene bakışları döndüğü an işler değişmişti biraz.
"Komutan Taehyung."
Prens de selam amaçlı kafasını nazikçe eğmişti.
"Prensim."
"Kucağınızda tuttuğunuz kişi kim, öğrenebilir miyim? Buralardan değil gibi."
Yüzü tam gözükmeyen bedeni bir kez daha süzmüş ve gergin gözüken Taehyung yutkunmuştu. Prens Jungkook ne kadar uysal gibi dursa da alakası yoktu. Tam bir baş belası olabilirdi ki ses tonu tam da o yolda olduğunu söylüyordu Taehyung'a.
"Bunu Kralımıza sorsanız daha iyi olur Prensim."
Jungkook beklediği cevapla gülüşünü azaltmış bomboş duran kafaları hala önlerinde askerlere bakmış, çenesiyle hafifçe onları göstermişti.
