YAZMA İSTEKSİZLİĞİNDEN DOLAYI ARA VERİLDİ (bölüm gelmeyecek) BÖYLE DURSUN DEDİĞİNİZ İÇİN KALDIRMIYORUM!!
Gece sevgilisiyle uyuyan Park Jimin gözlerini açtığında kendini Min Krallığının sınırlarında bulur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Yeni bir gün, yeni olaylar ama bunların yanında yeni bir Jimin ve yeni bir dönem. Yeni bir Yoongi demiş miydim?
Ya da geç kaldığımı?
Gözlerim aralandığında güneş çoktan tepede olmakla birlikte her yeri aydınlatmaya başlamışken sanki ilgilenmem gereken bir Kral yokmuşçasına güzellik uykumdan uyanır gibi yavaş yavaş gerinmiştim yatağımda. Sırtım rahat görmüştü sonunda kendime de çok görmüyordum bunu o yüzden.
Hemen sonrasında aklıma dank edenlerle ise tüm huzurum kaybolmuş küfürler eşliğinde aceleyle kalkmıştım yatağımdan. Acelenin etkisiyle başıma saplanan ağrı işin cabasıyken son günlerde olduğu gibi yine bembeyaz giyinmiş ve odamdan fırlamıştım.
Koridorda deli gibi koşarken sola döndüm ve tam karşımda yaklaşık yirmi metre ötemdeki odaya koşmaya başladım bu sefer. "Açın! Açın çabuk kapıyı!" Ellerimle işaret vermem yetmezmiş gibi askerlere bağırırken onlar da şaşırarak bana bakmış ama yine de dediğimi yapmışlardı.
Açılan kapıyla hızımı alamazken içeriye adım atar atmaz hafif burkulan ayağımla bir yetmiş dört yeri boylamıştım. Ağzımdan kaçan şaşkınlık ve acı dolu çığlıkla yüzüm buruşurken kaşlarım çatıldı, cenin pozisyonunu alıp sızlanmaya başladım.
Öldürecektim herkesi!
"Neden şaşırmadım acaba?"
Kulağımı dolduran sesle nerede olduğumu hatırladım ve sızlanmam biterken kafamı hızla sese döndürdüm. Yoongi dün gece saçını taradığım sandalyesinde giyinik bir şekilde oturmuş aynadan bana bakarken arkasındaki kız saçlarını yapmayı da bitirmiş bandını takıyordu.
Şaşkınlıkla aralanan dudaklarım sinirle birbirini bulduğunda yatağın kenarından destek alıp ayaklandım ve çoktan çatılan kaşlarımla ellerimi önümde birleştirip ikiliye baktım. Hani benim görevimdi bu?!
"Günaydın, Kralım."
"Çekilebilirsin."
Yoongi saçını yapmayı bitiren kıza hitaben konuşup bana cevap vermediğinde kız ona selam vermiş arkasını dönüp beni süzerek ilerlemeye başlamıştı. Öldürücü bakışlarım yanımdan geçip gitse bile omzum üzerinden ona tutunmuşken ne yapsam bilmiyordum.
Burnumdan verdiğim sert nefesle önüme döndüğüm an dibimde gördüğüm beden irkilmemi sağlarken sertçe yutkunup bir adım geriye savsakladım ve aralanan dudaklarımla gözlerinin içine baktım.
"Ben uyuyakalmışım Kralım, bağışlayın."
"Daha ilk günden mi? Böyle mi öğretildi sana?"
Dudaklarımı yalayıp daha yeni düzene soktuğum nefeslerimle yutkundum ve dudak içimi kemirdim.
