Gözlerinin kahvesinde hayat bulduğum kişiye onu sevmediğimi söyledim. Bu doğru mu yoksa yanlış mı ondan emin değilim...
"Gözlerimin içine bak Azel. Söyle beni artık sevmiyor musun?"
Gözlerinin içine baktım.
"Sevmiyorum. Bir daha söylüyorum. Sev-mi-yor-um. Duydun mu? Sevmiyorum..."
Gözlerim doluyordu ama göz yaşlarım akmıyor kafam ise allak bullak olmuştu. O bana inanmaz gözlerle bakıyordu. Kabullenemiyordu anlaşılan...
"Şimdi git. Yüzüklerinide kalbinde götür yanında..." Eline yüzükleri verdim. Kapıyı açtım.
"Yapma, bunu bize yapma Azel."
"Yaptım bile artık çok geç. Biz diye bir şey aslında hiç var olmamış. Biz ayrı dünyaların insanlarıyız. Bu aşk bitsin."
"Bunun bir oluru yok mu?"
En sonunda ben sinirlendim çantamı ve eşyalarımı alıp odadan çıktım. Çıkışı yapmak için işlemleri yaptırdım ve hastaneden ayrıldım.
"Eve geldiğimde annem telaşla yanıma geldi."
"Kızım iyi misin? Seni Orçun getirmeyecek miydi?"
"Orçun defteri kapandı anne. İzninle dinlenmek istiyorum. Sorularını sonra cevaplarım."
Odama girdim kendimi yatağa attım. Ben neden ondan ayrıldım. Onu bu kadar severken...
Telefonumu açtım. Gruptan çıktım. Orçun'u her yerden engelledim. Buradan engellesem bile kalbimden engelleyemiyordum. Bu içimi yakan aşk acısı normal miydi? Müzik dinleyerek uykuya daldım.
Uyandığımda her şey normalmiş gibi düşünmek istiyordum ama öyle olmadı. Canım yanıyordu ve dinmiyordu. Bu aşkın bitmesi gerekiyordu, bitti.
Sakin bir şekilde odamdan çıktım. Annemin yanına geldim.
"Anne, canım yanıyor."
Annemin yanına geldim omzuna başımı koydum. Göz yaşlarımı tutamadım. Hıçkırarak ağlamaya başladım.
"Anne, ben onu sevmiştim. Hemde çok sevmiştim ama o benim arkadaşıma aşıktı. Canım yanıyor. Kalbim acı çekiyor anne..."
~2 Saat sonra~
İnstagram adımı eskisi gibi yaptım. Bizimkiler bana mesaj atıyorlardı. Bende bir hikaye paylaşmaya karar verdim.
Hikayeyi paylaştım. Gelen mesajları umursamadan uçağa bindim. Yeni hayatım ve geleceğim için gidiyordum. Eğitimim içinde böylesi daha iyi olacaktı.
Uçağa bindiğimde yerimi buldum. Bavulumu yerleştirip hemen yerime geçtim. En sonunda geldim. Artık beni hak etmeyen kişinin olduğu şehre sığamıyorum. Bu yüzden geldim. Londra'ya geldim Deniz'in olduğu şehre...
Onu aradım hemen cevap verdi telefona.
"Efendim!"
"Deniz, müsaitsen senin evine gelebilir miyim?"
"Tabii ama sen Londra'da mısın?"
"Evet, geldim. Sen beni sevmiyor muydun? Geldim işte senin için..."
*11.BÖLÜM SONU*
MERHABA! Nasılsınızzzz? Bölümün sonu kötü bitti😥 ama belki devamı güzel olur. 😊
Azel gitti ama kalbini hâlâ Orçun'da unutuğunun farkında değil. 😁
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Senden İbaret |Yarı Texting| Tamamlandı |
Chick-LitOnlar aşık olduklarını bilmiyorlardı, onlar bir sevdanın içinde birbirlerini arıyorlardı. Bir arkadaş grubu düşünün ama için de gizli aşkınız olan. Azel ve Orçun'un tatlı ve ekşi aşk hikayesi... Kelime hataları olabilir insanız sonuçta...😁 -16.08...