20/ Yıkılış!

167 37 2
                                    

Yüzünde tatlı bir tebessüm belirdi.

"Haftaya mahkeme var. Boşanacağım Reya'dan!"

"Geçte olsa bir birimize kavuştuk Orçun!"

Ona sarıldım. Kokusunu içime iliklerime kadar çektim. Gözlerimi kapattım. Aniden bir müzik sesi duyuldu.

"Bir gülüşünle başladı yüreğimde fırtına bana hiç danışmadan aşk kapımda..."

Omuzlarına elimi koydum ona baktım.

"En sevdiğim şarkı!"

"Bu dansı bana lütfeder misiniz Manolyam?"

"Manolyam?"

"Sana bu lakabı takmak hoşuma gidecek gibi..."

"Küçükken sana 'Gereksiz' lakabını takardım."

"Bende sana öyle derdim. Seni iyi ki tanıdım. İyi ki girdin hayatıma!"

"Seni seviyorum Gereksiz!"

"Seni seviyorum Manolyam!"

-SABAH-

Yataktan kalktım. Orçun koltukta uyuyordu. Onu uyandırmak istemedim. Üzerimdeki pijamalarımı değiştirmek için banyoya girdim. Alelacele siyah bir tişört ve siyah eşofman giyip çıktım. O sırada Orçun çoktan uyanmıştı. Gözlerini ovuşturdu.

"Günaydın Manolyam!"

"Günaydın Gereksiz!"

Sırıttı ve devam etti."Boynum çok fena tutulmuş o güzel ellerine bir masaj yapar mısın?"

Hemen koltuğa oturdum. Omuzlarını övmeye başladım. Çok sert yapmış olacağım ki biraz canı acıdı.

"Azelim yavaş boynum kırılacak!"

"Oh, intikamımı alıyorum işte!"

"Ama bence anlaşabiliriz gibi..."

"Nasıl olacakmış o?"

"Şimdi sen bana tokat at bende seni öpeyim. İkisinde senin aleyhine..."

"Hayır öptüğünde sende kazanıyorsun."

"Ama ya..."

"Sus bence Orçun!"

Omuzlarını sıkarken bu sefer biraz daha narindim. Hiç sesi çıkmadı. Sakince bekledi. Bir süre sonra banyoda üzerini değiştirip geldi.

"Davada şahit gerekir mi?"

"Bilmem ki! Daha önce davaya bile katılmadım."

"Haklısın Aşkım! Sen benim şahidim olsan olmaz mı?"

"Oldu Orçun! Arkadaşımla da papaz olayım!"

"Nasıl olsa öğrenecek, ha şimdi ha sonra..."

"Haklısın ama biraz beklesem mi diye düşünüyorum..."

"Anlıyorum Azel ama seninle bunca yıl ayrı kalmanıza o sebep olmadı mı?"

"Sen burda suçsuz musun yani?"

"Hayır tabi ki ama Reya olmasaydı şimdi biz evli olurduk. "

"Zorunlu değildin, bu yaptığın bir iyilikti!"

Ona sarıldım. Gözlerim dolarken telefonum çaldı. Arayan Reya'yaydı.

"Efendim!"

"Azel, konuşmamız gerek yanındakinide al eve gel!"

"Neyden bahsediyorsun Reya?"

"ORÇUN'DAN BAHSEDİYORUM! Hemen gel!"

Telefonu yüzüme kapattı. Olduğum yerde kalakaldım. Ne söylemem gerektiğini bilmiyordum.

"Azel iyi misin?"

"Reya, Reya bi-bizi çağırıyor."

"Sen titriyorsun. Sakin ol, o sana bir şey yapmayacaktır."

Çantamı bana uzattı, telefonu içine koydum. O benim önümden giderken bende onun adımlarını takip ettim. Yürüyerek bir otobüse bindik. Eve geldiğimizde Reya kapıda bekliyordu.

"Evet çifte kumrular yalanınız ortaya çıktı!"

"Ne yalanı Reya?"

"Sen ne demek istediğimi gayet iyi biliyorsun AZEL!"

Orçun beni arkasında saklarken Reya halen üzerimize gelmeye çalışıyordu.

"Sen o elini indir Reya!"

"Sen hiç konuşma ben anneme güvenmeliydim. Bana nasıl yaptın bunu Orçun!"

"Sen kendinde misin? Ben seni hiç bir zaman sevmedim. Küçükken seninle sevgili olmadım, sırf sen gidip Azel'e onu sevdiğimi söyleme diye! Herşeyin farkındaydın bilerek yaptın! Kendince seni seveceğimi zannediyordun! Ama yanılıyorsun Reya! BEN SENİ SEVMİYORUM! BEN AZEL'İ SEVİYORUM!"

*20.BÖLÜM SONU*

Bir süre bölüm yoktu ama bomba dönüş gerçekleşti! :)

Hayat Senden İbaret |Yarı Texting| Tamamlandı |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin