Onlar aşık olduklarını bilmiyorlardı, onlar bir sevdanın içinde birbirlerini arıyorlardı.
Bir arkadaş grubu düşünün ama için de gizli aşkınız olan.
Azel ve Orçun'un tatlı ve ekşi aşk hikayesi...
Kelime hataları olabilir insanız sonuçta...😁
-16.08...
Telefonu yüzüme kapattı. Gözyaşlarıma hakim olamadım. Ne yapabilirim bilmiyorum ama onu çok seviyorum. Her ne olursa olsun ondan vazgeçmek gibi bir niyetim yok. Bu Deniz ve kuzeni Reya yüzünden oldu herşey...
Onu durdurmalıydım ama uçağa yetişemedim. Başaramadım.
Azel Gündüz
Deniz'in deniz mavisi gözlerine baktım. Ardından odaya hızlıca gittim. Bavulumu aldım. Beni durdurmaya çalışsada gitmeme engel olamadı. Evinden uzaklaştım.
Yolda biraz yürüdüm. Kendimi Londra'nın havasına attım. Bir otel bulup yerleştim. İş aramaya başladım. İnternet'te pekçok iş buldum. Hemen hepsine başvuru yaptım.
Birden aklıma sahte hesap açıp Orçun'un paylaştığına bakma fikri geldi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Paylaşımı içimi yaksada umursamadım. Herkes kendi hayatına baksın. Ben unuttum bile çoktan onu... Hem ne önemi var ki onu sevmemin. Onun kahve gözlerini, siyah saçlarını, kokusunu özledim. Her neyse unut onu Azel...
Bizimkilerin bana attığı yüzlerce mesajları okuyup hiç cevap vermedim. Eminim ki şuanda Rabia sinir krizi geçiriyordur. Çünkü mesajlara görüldü atılmasına aşırı sinir olur.
Gece olduğunda Deniz beni aradı.
"Ne vardı?"
"Bir şey eksik Azel."
"Ne istiyorsun gece gece?"
"Seni Azelim."
Azelim... Orçun'da bana böyle derdi.
"Saçma sapan konuşma kardeşim. Hadi hayırlı geceler."
"Dur kapatma!"
Telefonu yüzüne kapattım. Kendimi uyku moduna alıp uyumaya karar verdim. Lakin ağlamaktan gözüme bir damla uyku bile girmiyordu.
Gün ışığı içeri girdiğinde ela gözlerimi ellerimle kapattım. Ama bu işe yaramadı. Bende güne başlamaya karar verdim. Yataktan kalkıp direk duşa girdim. Duştan çıkar çıkmaz üzerime beyaz gömlek ve kalem etek giydim. Hafif bir allık ve dudak paralatıcısı ile tüm hepsi bütünleşmiş oldu.
Dün başvuru yaptığım heryerle görüştüm. Pek çok yerden olumlu sonuç aldım. Kariyerimin basamaklarını hızla olmasada yavaş ve emin adımlarla çıkabilirdim.
Bizimkilerin yazdığı ve hiç geri dönüş yapmadığım mesajlara yanıt yazdım. Hemen hepsinde Orçun ile ayrıldığımız için değil kariyerim için Londra'ya geldiğimi söyledim. Hatta Bilal'in yazdığı bir mesaja çok güldüm.
Klavye bilo: Uçak parası ev kirası ile aynı olmayaydı oradaydık be Azel
Doğru demiş ama ben bile buraya küçüklükten bu yana biriktirdiğim paralarımla geldim.
~
İlk iş günüme uyandım. Artık kendi ayakları üzerinde durabilen biri olma yolundaydım. Yani henüz oraya gelmedikte geleceğiz. Peki konuya dönsek mi artık sevgili kendim? Tamamdır kendim.
"Ben iyice kafayı yemişim!"
Yine kendi kendime konuşurken artık üstüme bir şeyler giyme zamanı geldide çattı. Siyah gömlek ve siyah bir etek giyip makyaj bile yapmadan otelin yemek bölümünden bir şeyler sipariş ettim.
Çok geçmeden geldi. Hızlıca yiyip kendimi dışarı attım. İşe doğru giderken evde aramaya başladım. Pek çok ev olsada benim acilen işe gitmem gerektiğinden hiç bir ev sahibini aramadım.
En sonunda işe geldiğimde asistanlığını yapacağım kişinin yanına gittim. Ne görmemi beklerdiniz? Orçun'u gördüm. Ya da gördüğümü zannettim.
*13.BÖLÜM SONU*
MERHABA! Yeni bölüm geldi. Bu arada 1 Bin okunmaya ulaşmışız. Bunun için çok teşekkür ederim. 👏😍 Küçük bir spoiler verecek olursamda ; ilerleyen bölümlerde 2 yıl ilerisini göreceğiz. 🥳(Tabi senaryoda değişiklik yapmazsam.🤭) Kendinize çok iyi bakın Allah'a emanet olun... 👋💙💫🥰
