"Sana'yla çıkıyor muyuz biz şimdi!?" dedi Junmyeon gülerek ve yattığı yerden doğruldu.
"Evet Junmyeon kaç kere daha cevaplamam gerekiyor ikna olman için?" dediğimde güldü ve ayağa kalkıp masadan telefonunu aldı. Tam ağzını açmış yeni bir şey söyleyecekti ki odanın kapısı açıldı "Bu ne mutluluk sesin odama geliyor."
Jeongyeon'u gördüğü gibi gözlerini devirdi Junmyeon ve imalı bir sesle kalktığı yere oturdu. Jeongyeon ise odaya bir bakış atıp iç çekti "Neye mutlusun bu kadar?"
Junmyeon telefonuna bakarken kafasını bile kaldırmadan cevapladı onu "Bir şey yok sadece keyfim yerinde."
"Bu kadar dayak yemeye garip bir mutluluk." dedi Jeongyeon kapıya yaslanıp. Junmyeon sinirle bir nefes aldı ve kafasını çakma bir sırıtışla kaldırdı "Sana'yla çıkıyoruz ondan."
Jeonyeon da alayla güldü bunun üstüne "Çıkıyordunuz da haberiniz yoktu zaten."
Junmyeon cevap vermediğinde odadan dışarı bir adım attı Jeongyeon "Neyse artık, mutluluklar." Bir iki adım atıp geri döndü sonrasında "Seokjin bir şeyler yapmazsa mutlu mutlu geçinirsiniz."
O gittiğinde Junmyeon gözlerini devirip bana döndü "Ne kadar itici yemin ederim ki sinirlerimi bozdu."
Omuz silktim "Bana yaptıkları yüzünden sizin de aranız bozuldu." Junmyeon destekleyici bir cevap beklerken pek de istediği bir cevap verememiştim ona ki ofladı "Bırak bozulsun aramız. Aptal aptal hareketleri var."
Cevap vermedim. Sonrasında o oflayıp ayağa kalktı "Gerçekten keyfimi kaçırdı, ben uyumayı deneyeceğim iyi geceler."
Gülümseyip "İyi geceler." dediğimde bir kez daha oflayıp çıktı Junmyeon. Beni de uyku tutmayacak gibiydi o yüzden açıp bir film izlemeye başladım.
Filmin yarısında falan telefonuma hızla birkaç mesaj geldi. Junmyeon...
...
Junmyeon
"SANA BANA MESAJ ATTI :D"
"NE YAZAYIM?"
"Çenen nasıl yazmış?"
"Doğru mu söyleyeyim yalan mı"
"Yalan söylemeliyim değil mi?"
"NAYEON BİR ŞEY SÖYLE!"
"Uyumadın kesin."
"Geliyorum."...
Ben mesajları okuyana kadar yazdığı gibi soluğu odamda aldı Junmyeon ve telefonunu bana uzattı "Cevap yazsana."
"İnsanlarla sosyal ilişkileri iyi olan sensin neden senin sevgilinle ben yazışıyorum." dediğimde yanıma oturup saçımı karıştırdı hafifçe "Aşık olunca anlarsın."
Ofladım ve telefona baktım boş boş. Sonrasında da cevapladım "Acımıyor hissetmiyorum bile."
"Of ya." dedi Junmyeon ve ayağa kalkıp aynada çenesindeki bandaja baktı "Sanki az önce düşmüşüm gibi acıyor."
Sana da saf saf telefonun başında bekliyor olacak ki hemen cevapladı "Bana doğru söylüyorsun değil mi merak ediyorum."
Junmyeon mesaj sesini duyduğu gibi yanımda aldı soluğu. Mesajı görünce de sırıtarak arkasına yaslandı "Bak aşktan, anlıyor yalan söylediğimi."
"Merak etme :)" yazdım bundan sonra. Junmyeon somurtup bana baktı "Ee bundan sonra ne olacak?"
Sana da yazacak mesaj bulamamış olacak ki aktif bir şekilde duruyordu öyle. İç çekip "Sen nasılsın?" yazdım ve telefonu Junmyeon'a verdim "Al konuş şimdi."
Junmyeon telefonu sırıtarak aldı ve ayağa kalktı "Yarın öğle yemeğin benden." diye yükselip odadan çıktığında arkasından alayla güldüm ve önüme dönüp sayıkladım "Keşke Kyungsoo da bana yazsa."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
let me breathe • kyungyeon
FanfictionEn yakınlarımdan biri olmasına rağmen o benim hayatımı kararttı...