Cruel Summer

CHAPTER 12

"My uncle said we can file a case, since what Kate's ex boyfriend did was a violation against privacy act but it's definitely up to Kate."

I looked up at him. He pulled up on our front yard as we agreed last night.

Bumalik ang tingin ko sa bahay. Mabuti at wala si Mario dahil simula kagabi ay hindi ito umuwi. Si Mama naman ay nasa kwarto kasama ang nurse niya. Bumubuti na amg lagay niya at sana ay magtuloy-tuloy na.

"What do you think she'll do?"

"Hindi ko alam. Sigurado ako naguguluhan 'yon ngayon. If she file a case mas magiging magulo ang issue but if she didn't that shit of a boy will roam freely. Baka pakapangbiktima pa nang iba." Pinagbuksan niya ako nang pinto. I was getting in when he put his hands above my head so that I wont hit the roof of the cars. And the butterflies that I decided to take care of, flew wildly inside me.

"I hope she would." Sabi niya nang makapasok. He put his keys in the ignition and started the car and turned the wheels while looking at the side mirrors. He then looked back at me. "I wish she would, that boy deserve a lesson or two."

Minaneobra na niya ang sasakyan at nagmaneho papuntang school. Medyo late na kaming dumating ngayon kumpara sa mga nagdaang araw na naglalaan kami nang oras para makapag-aral sa library.

He hold my hand and lead me to our classroom. What happened yesterday was horrifying. I cannot think of how someone claim that he loves you do something as ridiculous as that. I cannot imagine how I would handle yesterday if I were Kate.

Mababaliw ako, baka umurong lahat nang binuo kong kompyansa. Hindi na siguro ako magpapakita sa lahat ng kakilala ko. Kaya sobra ang bilib ko sa kaniya, na nakaya niya na humarap at ipakitang wala siyang dapat na ikahiya, na oo siya ang nasa litrato at oo, mali ang desisiyon niyang ibigay iyon sa maling tao.

Habang naglalakad ay kita ko at dama ang mga tingin ng kapwa ko estudyante. Napairap ako. Marami ang mga akmang lalapit pero pipigilan ng kasama, meron ang titingin at magbubulungan.

Pilit kong tinatagpo ang mga tingin nila at kung makakasalubong ay itataas ko ang kilay.

Sino sila para husgahan ang kaibigan ko? Sino sila para pagbulungan at gawing aliw sa mga libre nilang oras ang kaibigan ko. Kilala man nila wala silang karapatan na husgahan ang kaibigan ko.

"I hate them." I muttered when walk passed them. "I hate how hypocritical they are. That they shame Kate for having a nude photo but they enjoy staring at it, but drool over her."

"I know, right?" He clasped my hand tighter than it was. "We have a lot to do to hold them accountable for what they are doing, so calm down."

Tinignan ko siya at bumagal sa paglalakad. "Kalmado ako, pero 'wag lang talaga nilang mainsulto si Kate nang harap-harapan."

Naglakad kami sa gitna nang mga nagbubulungang estudyante, hindi ako mismo ang pinag-uusapan pero tumatatak sa utak ko ang mga sinasabi nila.

Days passed like that, murmurs of insult and shame for my best friend. I kept on resisting the urge to pick a fight every single day.

Gloomy ang paligid, well not the weather but the feeling that's brewing within us. It dreading, tiring and it sucks.

I always make sure thats she's okay. Na-attend pa rin siya ng mga klase at hanggang ngayon wala pa ring reaksiyon ang campus office tungkol sa nangyayari. My girl's resemble the weather today.

Hindi na siya masyadong nagsasalita, kalimitan ko ring natatanaw siyang nakatulala habang nagsusulat. Para bang inanod na nang mga salita ang isip niya at napapad sa malalim na bahagi nito.