Cruel Summer

CHAPTER 13

"Congratulations, hija!" Halos matunaw ako sa nararamdaman ko ngayon.

Halo-halo ang emosiyon. Masaya pero hindi ko matago ang lungkot dahil ang dalawang dapat higit kong kasamang nagdidiwang ay wala sa tabi ko.

Kahit bumubuti ang lagay at pakiramdam ni Mama ay hindi pa rin siya pwedeng lumabas ng bahay. Alalay pa rin ng kaniyang nurse. Si Kate na hindi ko na muling na-contact pa.

Niyakap ako ni Tita at ibinigay ang hawak niyang bulaklak para sa akin. "Flowers for you, dear."

Tinanggap ko iyon at humalik sa pisngi niya.

"Thank you, Tita." Malaki ang pasasalamat ko sa kaniya. Sa kanilang dalawa ni Tito.

Una, dahil hindi niya ako trinatong kaiba nila. Hindi tulad ng madalas mabasa at minsang mangyari sa totoong buhay.

Pangalawa, ay dahil tinutulungan nilang lumago ang negosiyong naiwan ni Papa sa amin. No'ng una, ayoko talagang abalahin pa sila. Sapat na naman ang kinikita nang plantasiyon sa gastusin ng bahay.

At ang pang-huli ay dahil tanggap nila kung sino ako, hindi lang tinotolerate na pakisamahan kung hindi gusto talaga kasama.

I will always be grateful for them.

Kanina ay si Tita ang umakyat kasama ko sa stage, ang nagsuot nang medal at kasamang pumalakpak kasama ang ibang estudyante't guro at mga magulang.

Matapos ang ceremony ay dumiretso kami sa bahay nila Tita Marie at Tito Klain. It's nothing alike Chase house. Ang bahay ay parang matagal nang nakatayo roon, it was beautiful in detailed way.

Intricate ang design at sobrang lawak nang lalakarin bago makarating mismo sa front door. The door was huge. It was triple my height.

Noong una kong punta rito ay halos mahiya ako at hindi na umapak sa marmol nilang sahih. I thought I don't beling here.

Oo at may sarili rin naman kaming bahay sa probinsiya pero ang lawak at disenyo no'n ay walang wala rito.

Para parin akong dinadala sa ibang mundo. Kailanman hindi sumagi sa isip ko na makatuntong ako sa palasiyo.

Ano kaya ang magiging reaksiyon ni Mama kung andito siya kasama kong tumuntong sa isang paraiso...

"Come on, dear." Sinilip ko si Tita. Papunta na siyang dinning area at siguro'y gusto nang magsimula.

Sa likod ko ay naramdaman kong lumapit si Chase. He put his hands at the small of my back. Umiling siya. "Guess you're the favourite now. They almost forgot it was my graduation too earlier." He laughed and leaned in. He kissed my forehead and hugged me.

"I won't blame them though. You are my favourite too."

Napangiti ako, this is us when we're alone. Lagi niya akong hahalikan at yayakapin tuwing may pagkakataon siya. Yumakap ako pabalik sa kaniya at ipinatong ang ulo sa matipuno niyang dibdib.

He's been working out a lot lately. Ang sabi ko sa kaniya hindi naman kailangan, at kung sino ba ang pinagpapapogihan niya. But the freak laughed and jumped at me, wet in his sweat. "You, you deserved the hot me."

"What are you saying? You're hot." He pulled away and ducked to face me.

"Are you trying to flatter me? Because it's working."

"Sira." I smack his arms lightly and laughed. Tumawa siya at napatili ako nang bigla niya akong buhatin.

"You're my favourite too." I said when he squinted his eyes on me when it took me long to answer.

He laughed and pulled me tighter. "It sounds like I forced you into saying it."

Napalabi ako at tinulak siya. "Halika na, tawag na tayo nila Tita."