İki katlı evimin sevimli bahçesinde, çift kişilik masamın en sevdiğim köşesinde kahvemi yudumluyordum. Güneşin son demlerinin vücudumu okşamasına izin veriyordum. Sanırım bir akşam üstüne, bir akşam üstü olmasından çok daha fazla anlam yüklemiştim.
En yakın arkadaşım, hayatımda belkide bunca şeyi yoluna sokmamı sağlayan canım arkadaşım az sonra gelecekti. Ve bu mükemmel olan akşam üstü daha güzel bir hal alacaktı.
"Vieen ben geldiiiim."
Bulunduğum ana kendimi o kadar kaptırmıştım ki yerimden sıçradığım için elimdeki kahve biraz üzerime dökülmüştü.
"Ah, korkuttun beni." dedim kaşlarımı yalandan çatıp ona doğru dönerek.
Hızla gelip elimden kahve bardağını aldı ve masaya koydu.
"İyi bari çok da sıcak değilmiş."
"Oyo boro çok do socok doğolmoş." dedim yüzümü buruşturarak.
"Tamam hadi şımarma. Kalk sana sarılacağım. Özledim seni." dedi beni kolumdan çekiştirerek.Ayağa kalkıp kollarımı boynuna sardım. Dolu dolu sarılmasına izin verdim. Gerçekten çok uzun zaman olmuştu görüşmeyeli.
"Bir daha bu kadar süre beni aksatırsan, seninle arkadaşlığımı bitirme kararı alacağım." bedeninden ayrılırken sitem ediyordum.
"Temelli olarak buraya yerleşme kararı aldığımı biliyorsun. Umarım bu saatten sonra beni her gün görmekten sıkılmazsın." sandalyesine oturup benim halihazırda soğumak üzere olan kahvemi yudumluyordu.
"Hey, o benim kahvem." dedim elinden çekiştirmeye çalışarak.
"O zaman bana da yap."
"Ama Jimiiiin ben çok yorgun, ufacık bir kız çocuğuyum." sırf yerimden kalkmamak için daha bir sürü yalan söyleyebilirdim.
"Kalk gidelim o zaman. Buralarda iyi bir gece kulübu olduğunu duydum. Biraz gezmek istiyorum." Eminim daha buraya gelmeden masa ayırttırmıştı bile.
"Hemen hazırlanayım o zaman ben." yerimden kalktım. Mükemmel bir teklifti. Hayır diyemeyecektim.
"Ne oldu o çok yorgun, ufacık kız çocuğuna?" diye sordu gülerek. Hatta neredeyse kahkaha atıyor diyebilirdim.
"Çok yorgun ufacık kız çocuklarının da gezmeye hakkı vardır Jimin." Ufacık kız çocuğu da yakın zamanda 24 yaşında girecekti.
Cevap vermesini beklemeden koştura koştura yukarı çıktım. Odama girip dolabımı açtım ve giyebileceklerimin kafamda listesini yapmaya başladım.
En kısa siyah şortumu dolabın rafından çekerek aldım. İçine de bir adet fileli siyah bir çorap buldum. Sanırım üzerine siyah iplerinin belimi sardığı bir crop giyip uzun çizmelerimi de çekersem mükemmel bir gece kulübü kombini yapmış olacaktım.
Hazırladıklarımı giyip dizimi geçen çizmelerimi de giydikten sonra aynadan kendime baktım. Bence on numara olmuştum.
"Vien. Sabaha kadar seni beklemeyeceğim." bahçeden odamdaki pencereye giren Jimin'in sesi sanırım uzun sürelerdir burada olduğumun haberini veriyordu.
"Geliyoruuuum." diye bağırdım ben de pencereden aşağıya doğru.
Ufak bir makyajla hazırlanma faslını sonra erdirecektim. Aynamın karşısına geçip siyah bordo yoğunluklu makyajımı yapıp, saçlarıma bir ufak maşa değdirdim ve artık inmeye hazırdım.Uzun topuklu çizmelerimle merdivenleri inerken bir yandan hala Jimin'in bahçeden gelen sitemlerini duyuyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevgili Vampir Sevgilim | JJK
FanfictionHikayede +18 diyaloglar ve olaylar olacaktır. 18 yaşından küçüklerin okuması yasaktır.
