(Unicode)
နှင်းဆီငယ်လေးက မောင့်အပိုင်။
_____________
" Jeon Junghyung...ဒီကိုလာစမ်း!..."
" လာဝူး..."
" သမီး!...PaPa ခေါ်နေတယ်လေ...အပြစ်လုပ်ပြီး
ထွက်ပြေးလို့မရဘူးနော်..."
" လာဝူး...PaPa က ကြိမ်လုံးကြီးနဲ့လေ...Jung Jung သာအနားလာရင် Pa Pa ကရိုက်မှာပေါ့လို့..."
" Jeon Jung Hyung!..."
ဧည့်ခန်းထဲမြေကြီးဆွေပေပွနေသည့် ငါးနှစ်အရွယ်ကလေးမလေး ကပတ်ပြေးနေလေသည်။
Taehyung သူ့ရဲ့သမီးကို သူကိုယ်တိုင်မနိုင်စိန်ဖြစ်နေရတော့သည်။
ခေါင်းမာချက်တော့ သူ့အဖေတိုင်းပင်။
မောင်ကအမြဲအလိုလိုက်တော့ ကျနော်ကိုဆိုလုံးဝမကြောက်တော့ပေ။
ဆူနေရင်တောင် ပြုံးစိစိနဲ့ရယ်နေသေးတာ။
" ရား!...ပတ်မပြေးနဲ့လို့..."
" ခစ်...ခစ်...ခစ်...PaPa မောနေပြီ..."
တကယ်လည်း Taehyung ဧည့်ခန်းမှဆိုဖာခုံတွေကိုပတ်ပြေးရင် မောနေတာပင်။
Junghyung လေးကအလည်လေးဖြစ်တာကြောင့် သူ့PaPa လက်ထဲမမိအောင်နည်းမျိုးစုံသုံးကာ ပတ်ပြေးနေသည်။
သူ့ PaPa မောနေတာကိုကြည့်ပြီးတော့လည်း တစ်ခစ်ခစ်နဲ့ရယ်နေသည်။
" သမီးနော်...PaPa စကားနားမထောင်ရင်
ရေခဲမုန့်တစ်လဝယ်မကျွေးဘူးနော်..."
" Appa ကဝယ်ကျွေးလိမ့်မယ်...Pa Pa ဝယ်ကျွေးလည်း စားဝူး..."
" သမီး!..."
" ရှင်...ရှင့်..."
လုံးဝကိုမကြောက်တဲ့ Junghyung လေးကြောင့်
Taehyung ခေါင်းသာခါမိပါ၏။
တစ်ကိုယ်လုံးလည်း မြေကြီးတွေပေပွနေသည်။
ခြံထဲက နှင်းဆီပင်တွေကို ဆွဲနုတ်လာသည်လေ။
မောင်သာ သိရင် ဒေါသပုန်ထအုံးမှာ။
နှင်းဆီဖြူတွေကို ခြံထဲသေချာစိုက်ထားသည်လေ။ကျနော်နဲ့တူလို့တဲ့။
မောင့်ချစ်ခြင်းတွေက နှင်းဆီဖြူတွေဖြစ်သည်ကြောင့် ခြံထဲ နှင်းဆီဖြူတွေသာပြည့်နေသည်။
မနေ့ကလေးတင်မှ အသစ်စိုက်ထားသည့် နှင်းဆီနီတွေကတော့ မောင့်ရဲ့ချစ်ခြင်းတွေတဲ့လေ။
အဲ့ဒီပျိုးပင်ပေါက်လေးတွေကိုမှ သမီးလေးက သွားဆွဲနှုတ်လာသတဲ့။
ဘာလို့ဆွဲနုတ်လဲမေးတော့ လိပ်ပြာဖမ်းရင် အရှိန်လွန်းသွားလို့ပါ Pa Pa ရယ်တဲ့။
အပြစ်ကလွတ်အောင် ချစ်စရာအမူအရာတွေလုပ်ပြသေးတာ။
VOCÊ ESTÁ LENDO
ဦးငယ်~(Completed)
Fanficချစ်ခြင်းအစ မုန်းခြင်းက။ ဒါပေမဲ့ ကျနော်နဲ့ ဦးငယ်ရဲ့ဇာတ်လမ်းက မုန်းခြင်းအစ ချစ်ခြင်းကပင်။ ခ်စ္ျခင္းအစ မုန္းျခင္းက။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္နဲ႕ ဦးငယ္ရဲ႕ဇာတ္လမ္းက မုန္းျခင္းအစ ခ်စ္ျခင္းကပင္။
