ဦးငယ်~(Completed)

Part-41

(Unicode)

အသက်တမျှချစ်ရသူဟာ ဦးငယ်။
ရူးသွပ်စေတဲ့ အပြုံးလေးနဲ့အသံလေး။
နှလုံးသားကို လှုပ်ခတ်စေတဲ့ ချိုမြိန်သော
အနမ်းလေးတွေနဲ့အထိအတွေ့လေးတွေ။
ခံစားမိချင်တယ်။
မောင်အရမ်းများ လောဘကြီးသွားလေသလား
နှင်းဆီငယ်လေးရယ်။

____________________

Jungkook နှင့် Taehyung ခြံလေးအတွင်းမှ ဒန်းလေးပေါ်ထိုင်နေကြသည်။
အသီးအနှံပန်းကန်လေးကလည်း ဘေးတွင်ရှိနေသည်။

သို့သော် ခြေထောက်ဖွေးဖွေးလေးကို ရေနွေးလေးဖြင့်အသေအချာဆေးပေးနေသူကတော့
လက်သွယ်သွယ်လေးတွေပင်။

ဆရာဝန်တွေမှာထားသည့်အတိုင်း နေ့တိုင်း
ခြေဖဝါးကိုနှိပ်နယ်ပေးလေသည်။
မောင်ကမလုပ်ပေးဖို့ပြောပေမဲ့ ကျနော်ကိုယ်တိုင်ကိုက မနေနိုင်ပေ။

မျက်ဝန်းကြည်ကြည်လေးတွေက အမြဲကျနော်ရှိတတ်မယ်ထင်သည့် အရပ်ကိုသာ မူလေသည်။
ထိုမျက်ဝန်းလေးတွေက ဘယ်အချိန်မှပြန်မြင်ရမလဲ မသိပေမဲ့ ကျနော်အစွမ်းကုန်ကုသပေးမည်။

အလှူရှင်လည်းရအောင်ရှာနေသည်။
ဒါပေမဲ့အကြောင်းမထူးပေ။ငါးလပင်ရှိနေလေပြီ
မောင့်မျက်ကြည်လွှာနဲ့ကိုက်ညီမဲ့သူက ရှာမရသေးချေ။

ခံစားရတွေများနေပြီ။နာကျင်ရတာတွေလည်းများနေလေပြီ။
ကျနော် မောင့်ကို မှတ်ဉာဏ်တွေတောင်ပြန်မရစေချင်တော့ပေ။
အရင်က အကြောင်းတွေသိရင်မောင်နာကျင်နေရမည်လေ။
အဆုံးသတ်မှာတစ်ခုတော့နားလည်သွားလေပြီ။
မောင့်ကို ကျနော်နာကျင်အောင်မလုပ်နိုင်တော့ပေ။

Taehyung အိမ်အကူခေါ်ထားပေးခဲ့သည်။
Jungkook ကိုသူ့အနားထားဖို့အတွက်ပေါ့။
အိမ်အလုပ်တွေနှင့် ချက်ပြုတ်ဖို့အတွက်က
လူတစ်ယောက်ရှိနေမှဖြစ်မည်လေ။

ခက်တာက ကျနော်မောင့်အတွက်သူနာပြုတောင်မငှားပေးရဲ။
ကျနော်ကိုယ်တိုင်သာ မောင့်ဝေယာဝိစ္စတွေကိုလိုက်လုပ်ပေးသည်။
သုနာပြုဆိုတာတွေနဲ့စိတ်မချဘူး။
မောင့်ကို ကျနော့်ကွယ်ရာကျရင် ဂရုမစိုက်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။

Jungkook အတွက်အတွေးလွန်ပြီး စိတ်ပူနေသည့် Taehyung...

" ဦး..."