The Cold Ice Princess Charming

F O R T Y - S E V E N T H: End of War

Rain's POV

"Argh!" Sigaw ng lalakeng sinipa ko sa leeg at ngayon ay nakahiga na sa sahig. I stared at him coldly. Seeing him react to pain like this gives me satisfaction. 

Pinaglaruan niya ang buhay ko. Nakakasukang tinawag ko talaga siyang 'Dad', for devil's sake.

Ni wala akong maalalang kahit na ano sa nakaraan ko.

I raised my left arm, as my grip tightened to this 45 caliber I'm holding, pointing it against his skin.

"Go ahead. Kill me." He threatens, gritting his teeth.

"You know I can." Malamigo ko namang saad habang nakatitig lang sa kanya. "You trained me well, remember?" Dagdag ko ulit na siyang nagpasama ng tingin niya sakin.

Maya maya ay bigla nalang tumahimik ang buong paligid. Hindi ko man lang napansing nasa pinaka gitna na kami ng lugar.

Nilibot ko ang tingin ko, habang hindi parin inaalis ang pagkakatutok ng baril kay Samuel.

Halos nakatutok ang nga ang baril ng mga kasama namin sa ulo ng mga kasamahan niya. The way I see it, kami ang panalo sa laban na to.

Nang biglang magpakawala ng malakas, at nakakarinding tawa itong taong apak-apak ko ang dibdib. Diniinan ko ang pagkaka-apak ko sa kanya, pero di parin siya tumitigil, kahit dumudugo na ang bibig niya.

This devil!

"Kill me!! Patayin mo ako gaya ng kung pano mo binaril ang sarili mong mga magulang!" Natigilan ako roon, at nilingon siya.

"Rain wag kang makinig sa kanya! Tapusin mo na yan!" Dinig ko namang sigaw ni Sarah mula sa kung nasaan man siya.

"Don't you remember your first mission, Rain?" Mala demonyong sabi niya na naman habang nakangiti ng pang demonyong ngiti.

Gusto ko tuloy basagin lalo ang mukha niya.

"What? You don't?" Lalong tumalim ang tingin ko sa kanya.

What the heck is he talking about?!

Hinanap ko kung nasaan si Ion, but I can't find him from where I stand—wait....

Napatingin ako sa singsing na suot ko saglit, bago binalik sa pag papa-lipat-lipat ang tingin ko.

"All the missions I gave you were all real missions for the family... except for the first one." Napahinto ako.

"Shut up."

"You ever wondered who your parents were? What happened to them—"

"SHUT. YOUR. MOUTH!" Galit kong sigaw sa kanya ay diniin sa noo niya ang baril na hawak ko. Pero talagang hindi siya natitinag, at nagawa niya pa akong pagtawanan.

"You... y-you killed your own parent's kid."

After he said that, it was as if on cue, their faces flashed into my mind. Their scared reactions...

Nagpaulit ulit pa ang sinabi ni Samuel sa isip ko, na lalong naging dahilan para matrigger na kusang mawala bigla ang nararamdaman ko. Ang iniisip ko.

Parang nag shutdown ang buong katawan ko.

Blanko ko siyang tiningnan sa mga mata.

"Nobody asked." I nonchalantly told him.

I just don't care anymore.

***

Say's POV

Sobrang sikip ng dibdib ko.