Agorafobi/Minsung

Changlix

Huzurlu uykuma karşılık sabah tam bir kaos ortamıydı. Yüzüme dökülen 1 koca bardak soğuk suyla boğularak uyanmamdan da belliydi.

"Uyan uykucu geldik !"

"Sen ne arıyorsun burda."

"Hadi ama jisung bende burada büyüdüm bu ev tek senin değil."

Göz devirdim.

"Böyle uyandırılma şerefini neye borçluyum felix bey."

"Bilmem canım öyle istedi." Omuz silkip kapıya doğru ilerledi.

Giderken de bağırmayı unutmadı.

"Hadi kalk ben yemek bile hazırladım !"

"Yanımdayken söylesen olmaz zaten illa bağıracaksın."

Kalktım ve banyoda işlerimi halledip aşağı indim.

Lixin hazırladığı her şey bulunan bir masayla karşılaştığımda durdum.

"Bakarak yenmiyor ji otursana."

Oturdum ve yemeye başladım yemezsem lix bana küserdi çünkü.

Hayatımda en nefret ettiğim şeylerden biri kahvaltı sabah erken uyanıp birşeyler yediğimde tüm gün midem bulanıyor.

Öğlen uyanıp yemek yemek daha iyi mesela benim için.

"Senin okulun falan yok mu?"

"Akşam var changbin de üniversiteye erken gitti benimle çıkıcak ev boş dedim ki gideyim de melek gibi kardeşime bakiyim."

"Kesin birşey isteyeceksin."

"Aşk olsun ji !"

"Haksız mıyım?"

Yandan gülümsedi.

"Haklısın ama istemiyeceğim soracağım."

"Sor hadi."

"Birkaç gün sonra changbin hyungla hediye günümüz ama ona ne alacağım hakkında zerre fikrim yok."

Onların hediye günleri her ayın 21'i ikisi de birbirine bir hediye alır ama özel birşey olması gerekir. Aşırı saçma geliyor bana bu ama yinede devam ediceklerini bildiğim için söyleme gereği hiç duymadım.

"Son zamanlarda isteyip alamadığı birşey var mı?"

"Yok işte o yüzden bilmiyorum."

"Ona bir saat al."

"Ne neden?"

"Changbin hyungun eski tip saatlere takıntılı olduğunu duymuştum."

"Sen benim kurtarıcımsın." Deyip boynuma atladı.

Yemeğimi bitirip ellerimi yıkayınca aklıma gelen şeyle lixe baktım.

"Birşey mi oldu?"

"Evet senle görmemiz gereken bir hesap var."

"Ne gibi?"

"Ne zamandan beri benim evimin anahtarını insanlara dağıtıyorsun?"

"Ji şöyle k-"

"Buraya gel seni cezalandırmalıyız"

Evde birbirimizi kovalamaya başladık .

Kaçarken' ama ihtiyacı vardı" diye bağıran lixle yaklaşık 15 dakika sonra çatıya çıktı işte şimdi kaçamazdı.

Yakaladım ve gıdıklamaya başladım. Yorulduğumda yanına yere yattım ve gökyüzünü izlemeye başladık.

"Bunu nasıl öğrendin dedi kalkarken."