Yaraları vardı insanların; hiç kapanmayan fakat çokça kanayan.
Yaraları vardı küçük bedenlerin hiç unutamadığı , büyük bedenlerin ise aldırmadığı.
Batırdım hafif çengelli olan ip ile iğneyi ,kendi ellerimle açtığım kesiğe.Kendi ellerinle açtığın y...
Merhaba. Bu bölüm geçmişe ait son bölüm. Bir sonraki yani 45. bölümümüz güncel halleri olacak..
Yeni bölüm duyuruları ve alıntıları için sosyal medya hesaplarımı takibe almayı unutmayın. Biyografimdeki linkten hesaplarıma ulaşabilirsiniz.
Ayrıca bir kaçınız kitap için edit yapıyor. Ay yiyeceğim çok güzeller. Ellerinize sağlık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
44. BÖLÜM ( AŞK-I CEZA)
♪Zemin Kat–Çok Mutsuzum Ama İyiyim (Bu şarkı Ilgaz. Tamamıyla Ilgaz. Gerçekten çok uzun zamandır sizinle paylaşmayı bekliyordum. Çünkü Ilgaz'ın hisleri dile gelse bu şarkı olurdu.)
♪Birkan Nasuhoğlu–Diken
♪Ufuk Baydemir–Ellerin Uzansa
ÖMÜR KAÇIRILDIKTAN SONRA ILGAZ KAYA'DAN...
“ KALK , KALK , KALK...” Diye bağırırken sertçe açtığım kapı duvara çarpıp yüksek sese sebep olmuştum.
Yatağında öylece oturmuş olan adam olduğu yerde sıçrarken korku dolu gözlerle bana bakmaya başladı.
“GEL LAN BURAYA GEL!” Dediğimde adamın yakasından tutmuş daha ona aman tanımadan ayağı kaldırmıştım. “ Hem şimdi konuşuyorsun! BEN DE SABIR FALAN KALMADI! OYLANMIYORSUN! BANA CEVAPLAR VERİYORSUN! “
Sonunda bana yetişmiş olan Kıvanç’ın sesini koridordan duyuyordum.
“ İçeri girmesine izin mi verdiniz?” Diye soruyordu dehşetle.
“ Kapıyı kırdı!” Diyordu az önce üzerine yürüdüklerimden biri.
“ Hay sikeyim!” Diyen Kıvanç’ın yeniden koşmaya başladığını duydum.
“ ANLADIN MI LAN?” Diye sorduğum adamı duvara yapıştırdığımda bana karşı bir atakta bulunmaya çalıştığında kolumu boğazına dayayıp buna engel oldum ve bu kez daha yüksek sesle “ALADIN MI?” Diye sordum.
“ Öldür amına koyayım adamı öldür.” Dedi kırdığım kapıdan içeri giren Kıvanç.
“ Çekil lan sen de! “ Dediğimde gözlerimi önümdeki adamdan ayırmıyordum. “ Merak etme seninle hesaplaşmamızda daha bitmiş değil. Ama sıranı bekleyeceksin.”
Söylediğim hiçbir şeyden etkilenmeyip yanıma kadar gelirken “Tamam benimle ilgilen, beni döv amına koyayım. Ama adamı bırak . Onun ne suçu var? Baksana neye uğradığını şaşırdı adam? Küçük dilini yuttu korkudan!”
Başımı sağa, sola yatırıp kemiklerimin çıkarttığı sesi dinlerken yan bir şekilde Kıvanç’a baktım.
“ Çık aradan .” Derken sesimden yayılan sakinliğe ben bile şaşırdım. “Çık aradan kalbini kıracağım artık. BU ENSEMDE SİLAH KABZASI PATLATIP BENİ EVE GÖTÜRMENE BENZEMEZ! BU YÜZDEN ÇEKİL ARADAN.”
