Coraline (Tamamlandı)

4.Bölüm:'Ölmekten korkuyorum'

Multimedya: Mor ve ötesi - Bir derdim var...

Bu arada Türkçe şarkı dinlemiyorum, annem sağ olsun ondan öğrendim bunları da wlkslslslks

Ezgi'den

Sertçe esen rüzgar beni kendime getirdiğinde, telefonu kapatıp okuldan olabilecek en uzağa doğru ilerlemeye başladım.

Öğle arası bittiğinde, okula dönmek zorundaydım. Ama şu an tek istediğim, okuldan biraz olsun uzak kalmaktı.

Deniz kenarına geldiğimde, banklardan birine doğru ilerledim. Sertçe esen rüzgar, etkisini denizde de gösteriyordu. Gelip, "birazdan tsunami çıkacak" deseler, yemin ederim inanırdım.

Yağan kar hala durmamıştı. Esen rüzgar yüzünden başımdaki bereyi düzelttim. Aslında bu işime geliyordu. Yüzümü gizleyebiliyordum.

Bir süre sadece denizi izledim. Aslında korkunç görünüyordu, ama bir yandan da huzur vericiydi. Aklım hâlâ sabah yaşanan olaydaydı. Adımı nereden biliyor olabilirdi ki?

Hadi Ezgi olduğumu biliyor diyelim, Coraline'ı nasıl biliyordu?

Soğuk rüzgarın arasından, nefes darlığı hissetmemle, montumun cebindeki astım ilacımı çıkardım.

Birkaç ses beni kendime getirdiğinde, başımı hafifçe arkama doğru döndürdüm. Birkaç öğrenciydi.

Telefonumun bildirimi birkaç kez öttüğünde, montumun cebinden telefonumu çıkardım.

053*******: Her gün senin hakkında yeni şeyler öğreniyorum.

053*******: Bugün de adının Ezgi Coraline Öztürk olduğunu öğrendim.

053*******: Coraline adını kullanmıyormuşsun. Özel değilse, neden?

Coraline: Sen s*pık mısın?

053*******: Hayır. Sadece öğrenciler konuşuyor, arkadaşlarım da fazla dedikoducudur.

053*******: Kız kardeşim de sağ olsun.

Coraline: Ha kardeşinde peşimde yani?

053*******: Hayır. Onun işi bu. O magazin yazarı. Ben sadece birkaç şey öğrenmesini istedim. Cidden.

Coraline: Allah'ım ben nasıl bir belaya bulaştım?

053*******: Merak etme, sana zarar vermez. Aşıları tam.

Coraline: Ha ha, çok komik (!)

053*******: Sadece seni gözlemledim. Yanlız kalmayı seviyorsun. İnsanların yanında ellerin titriyor, sorularına cevap veremiyorsun. Hocanın sorularına da cevap veremiyorsun. Kekeliyorsun, ve titremeye başlıyorsun. Gözlerin doluyor. Anksiyeten var, ama üst düzey de. Sabah su şişesini düşürdün. Herkes sana bakmaya başladığındaysa, koşarak oradan uzaklaştın. Okul senin için bir cehennem, Coraline. Göz önünde olmaktan nefret ediyorsun. Aslında dans etmeyi seviyorsun. Ama bunu bir meslek olarak seçemiyorsun, çünkü ciddi bir sahne korkun var ve bunu yenemiyorsun. Aslında istiyorsun, dans okumayı herşeyden çok istiyorsun. Mükemmel bale yapıyorsun. Ama bunu insanlara söyleyemiyorsun. Yolda birine yer, yol veya saati bile soramıyorsun. Hakkını savunamıyorsun, istiyorsun ama yapamıyorsun.