Η Τελευταία Μας Φορά

~ΗΜΈΡΑ ΓΆΜΟΥ ΙΣΩΣ; ~

Οι προετοιμασίες άρχισαν, ήταν όλα σχεδόν έτοιμα το μόνο που έμενε ήταν να φορέσω το νυφικό μου!

- Λοιπόν όλα έτοιμα;

- Σχεδόν όλα έτοιμα πηγαίνετε στον Ζήση θα σας χρειαστεί περισσότερο

- Ωραία πάμε μόνο μην αργήσεις

- Εντάξει Λοτ, θα προσπαθήσω

Είπα χασκογελωντας και ο Λοτ με την Θεανώ έφυγαν.. Τότε ήρθε ο Ανδρέας με την Λίζα!

- Πωπω μια κούκλα!

- Καλησπέρα σας, ευχαριστώ πολύ Ανδρέα με το παιδί όλα υπό έλεγχο;

- Ναι είναι ήδη στην εκκλησία με την μητέρα μου μην ανησυχείς γι'αυτο

- Να πηγαίνω κ εγώ μήπως χρειάζονται κάτι έτσι;

- Πήγαινε Λίζα έχουμε μια κουβέντα να κάνουμε με την Δροσοσταλιδα και θα έρθουμε και εμείς

- Εντάξει τα λέμε εκεί να προσέχετε

- Ανδρέα πως ήταν ο Ζήσης; είχε ακόμα αυτό το μελαγχολικό βλέμμα;

- Δυστυχώς το είχε και δεν γνωρίζω το γιατί, λέξη δεν του σταύρωσα όσο ήμουν εκεί

- Αχ ρε Αντρέα τι θα κάνω; αυτός αντί να είναι χαρούμενος που παντρευομαστε είναι μέσα στην θλίψη

- Κοίτα δεν χονευεται τόσο εύκολο όλο αυτό και είναι λογικό

- Εννοείς το μεταξύ μας;

- Αυτό ακριβώς εννοώ δεν είναι και λίγο.. Το ότι έχουμε ένα παιδί μαζί, άσε που η Λίζα δεν γνωρίζει πως είναι δικό μου

- Πώς τα κάναμε έτσι ρε Ανδρέα μου λες; Έτσι μου έρχεται να σηκωθώ να πάρω το παιδι και να φύγω

- Άκου Δροσοσταλιδα αν τον πληγώσει για ακόμη φορά αυτό ήταν ο Ζήσης δεν θα το αντέξει και θα κάνει κακό στον εαυτό του

- Ναι αλλά δεν είναι χαρούμενος ρε Αντρέα; Εκείνος έπρεπε να πετάει στα σύννεφα

Μεριά Ζήση!

- Που είναι γιατί αργούν ρε γαμωτο;

- Ηρέμησε αδερφούλη..

- Θα πάω να την βρω, ίσως να το μετάνιωσε, ίσως δεν ξέρω και εγώ

- Τι ακριβώς συμβαίνει αγόρι μου;

- Τίποτα κυρία Αθήνα όλα υπό έλεγχο

- Ωραία τότε που είναι η Δροσοσταλιδα και ο Αντρέας;

- Έρχονται

- Ουα.. Ουα..

- Ηρέμησε αγοράκι μου γλυκό η γιαγιά είναι εδώ..!!

- Η γιαγιά; κυρία Αθηνα τι λέτε;

Αποκρίθηκε η Λίζα

- Τρόπος του λέγειν κοπέλα μου, γιατί στην ηλικία μου γιαγιά κοντεύω να γίνω δεν κοντεύω;

- Αφήστε τα αυτά απαιτώ εξηγήσεις τώρα αμέσως!! Ζήση ξέρεις κάτι!

- Μα καλά δεν σου έχει πει ο Αντρέας πως το παιδί είναι δικό του;

- Τι; ο Ανδρέας και η Δροσοσταλιδα κάποια στιγμή ήταν ζευγάρι; ο γελοίος, το κάθαρμα τίποτα δεν μου είπε.. Αυτό ήταν να του πείτε πως φεύγω οριστικά αρκετά έκατσα σ αυτήν την γελοιότητα..

Μεριά μου

- Νομίζω αυτή η κουβέντα δεν οδηγεί πουθενά, δεν πάμε καλύτερα γιατί μας περιμένουν;

Έτσι και έγινε φτάσαμε στην εκκλησία και όλοι μας εξήγησαν τι ακριβώς συνέβη. Ο Ανδρέας έκλαιγε και ο Ζήσης προσποιουταν πως χαίρεται γι' αυτόν τον γάμο..!! Ωραίος γάμος..!! Πάντως εγώ δεν περίμενα τόσο καιρό γι' αυτό

- Τι θα γίνει; θα αρχίσουμε καμία ώρα; έχω και άλλα μυστήρια!

Είπε με την βραχνή φωνή του ο πάτερ Γεράσιμος.

- Θα αρχίσουμε πάτερ ναι πηγαίνετε και θα έρθουμε

Έτσι λοιπόν ο γάμος ξεκίνησε με κουμπάρο τον Ανδρέα και αμέσως μετά η βάφτιση! Όταν όλα τελείωσαν πήγαμε στο τραπέζι τελικά παρα τις οποίες κακοτοπιές περάσαμε υπέροχα!

Η έτσι τουλάχιστον πίστευα πως θα τελείωνε η βραδιά, αλλά δεν! Στην επιστροφή είχαμε πιει όλοι τόσο πολύ με αποτέλεσμα να έχουμε ένα τροχαίο ατύχημα, ευτυχώς για καλή μου τύχη δεν είχαμε μαζί το παιδί...

Εγώ βγήκα από το διαλυμένο τζιπ χωρίς γρατζουνιά ομως ο Ζήσης χρειάστηκε πάνω από 1 ώρα να τον απεγκλωβίσουν... Φτάσαμε στο νοσοκομείο τότε λοιπόν..;