Το πρωί ο Θεός να το κάνει πρωί ήταν γύρω στις 12 ξύπνησα και βρήκα δίπλα μου έναν δίσκο γεμάτο φαγητό με όλα τα καλούδια, και φυσικά ένα τριαντάφυλλο κόκκινο..!!
-Καλημέρα στο ποίο όμορφο κορίτσι σε όλον τον πλανήτη γη!
-Χα,χα όπως πάντα υπερβολικός.
-Καθόλου υπερβολικός γλυκιά μου.. Λοιπόν όλα αυτά είναι για σένα μπορείς να αρχίσεις να τρως αν θέλεις!
-Σε ευχαριστώ για όλα Ανδρέα!!
-Δεν κάνει τίποτα μικρή μου, δεν έκανα και κάτι σπουδαίο απλά σε φιλοξένησα για ένα βράδυ..
-Ναι αυτό ακριβώς με φιλοξένησες και..;
POV ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΊΔΑΣ: Τα χθεσινά γεγονότα στριφογύριζαν στο μυαλό μου και μου τάραξαν την πρωινή μου ησυχία, ώρες ώρες απορώ με τον αδερφό μου πως το επέστρεψα αυτό να συμβεί πως; Ακόμα απορώ! Και τώρα που το σκέφτομαι είναι και ο Ζήσης στην μέση πως του το έκανα αυτό; Πως πήγα με έναν άγνωστο ενώ αυτός μουχλιάζει σε ένα νοσοκομείο; Νιώθω απαίσια μέσα μου με αυτό που έκανα..κι ακόμα νιώθω..
Μετά από αυτές τις σκέψεις συνηδητοποιώ πως η ώρα είναι περασμένη και θα χάσω το μάθημα στην σχολή μου αν δεν το έχω χάσει ήδη σκέφτηκα και κοίταξα το ρολόι μου και είδα ότι γράφει 12:10 τα χασα, αμέσως έβαλα μια αλλαξιά που μου είχε αφήσει στο τραπεζάκι του σαλονιού και έτρεξα προς την εξώπορτα όταν ξαφνικά με σταμάτησε με κόλλησε στην πόρτα και με αιχμαλώτησε με τα χέρια του και άρχισε να μου χαρίζει καυτά φιλιά στο στόμα..!!
~μερία Ζήση και παιδιών..~
CZYTASZ
Η Τελευταία Μας Φορά
RomansΈνας μεγάλος έρωτας ανάμεσα στην Δροσοσταλίδα και στον Ζηση, θα αντέξει όμως κατά το πέρασμα του χρόνου; θα ξεπεράσουν τα εμπόδια ή θα πέσουν ανίκητοι στην μάχη;
