Ήταν ένα κρύο βράδυ Κυριακής μετά από τα μαθήματα της σχολής μου για την αυριανή μέρα θα ερχόταν εδώ ίσως να ήταν και η τελευταία φορά που θα τον έβλεπα ξεφώνησα με έναν μελαγχολικό τόνο στην φωνή μου..!!
~Μερία Ζήση~
Βρίσκομαι απέξω από το διαμέρισμα της με αποφασιστηκότητα χτυπάω το κουδούνι της,μα καμία ανταπόκριση από την άλλη μεριά της πόρτας..!!
~Μερία δικιά μου~
Βρίσκομαι στο δωμάτιο μου, ενώ βάζω την τελευταία σταγόνα κολωνίας μου στο λαιμό μου. Ακούω το κουδούνι αμέσως πετάχτηκα πάνω και έτρεξα να του ανοίξω. Αφού του ανοίγω τα βλέμματα μας συναντίονται αυτά τα γαλανά ματιά και τα σμαργαδί ηλεκτρίζουν την ατμόσφαιρα και σπάνε την σιωπή, δύο ματιές που τα μαρτυράνε όλα..!!!
-Καλός ήρθες αγαπημένε μου!
-Μου επιτρέπεις να περάσω ή όχι;
-Φυσικά εξάλλου για αυτό ήρθες.
Του είπα με αυστηρή φωνή και επικρητικό ύφος..!!
-Ώρα να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα μεταξύ μας δεν πάει άλλο!
-Αυτό λέω και εγώ..
Του είπα ειρωνικά! Και εκείνος χασκωγέλασε..τι καλύτερο θα μπορούσε να κάνει;
Αμέσως το κλίμα άλλαξε και μετατράπηκε σε ψυχρό πολύ ψυχρό ή στάση σου άλλαξε απέναντι μου και με μια δόση στεναχώριας με κοιτάξε κατάματα και μου είπε...!!
ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΑΚΟΎΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΎΔΙ ΠΑΡΆΛΛΗΛΑ..!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Η Τελευταία Μας Φορά
RomantizmΈνας μεγάλος έρωτας ανάμεσα στην Δροσοσταλίδα και στον Ζηση, θα αντέξει όμως κατά το πέρασμα του χρόνου; θα ξεπεράσουν τα εμπόδια ή θα πέσουν ανίκητοι στην μάχη;
