~Ολα Τώρα Αρχίζουν~

31 4 0
                                    

-Η Θεανώ και εσύ τι Λοτ; Κανόνισε να με απογοητεύσεις και εσύ

Πώς της το λέμε τώρα αυτό; θα έχει και χίλια δικιά να με βρίζει και να με καταριέται..

- Ετοιμαζόμαστε να αρραβωνιαστουμε οπότε καταλαβαίνεις...

- Όχι και σε ρυ Λοτ ήσουν ο τελευταίος άνθρωπος που περίμενα να με πληγωσεις... Μια χάρη μόνο κλείσε μου ένα εισιτήριο επιστροφής για Ελλάδα αμέσως τώρα

- Στάσου εξάλλου σε δύο εβδομάδες ημέρες θα καταφθάσει ο..

- Μην τολμήσεις και πεις το όνομα του και αν θες να με βοηθήσεις κάνε αυτό που σου λέω θέλω να φύγω αμέσως..

- Όπως νομίζεις!

Ο Λοτ μου έκλεισε εισιτήριο σε 5 ώρες πετάω το στομάχι μου είναι κόμπος, ευτυχώς νιώθω το μωρό με κλοτσαει που και που.. Αχχ είμαι τόσο απελπισμένη δεν ξέρω τι να κάνω πλέον.. Και Ελλάδα που θα πάω τι θα κάνω;

- Λοιπόν όλα έτοιμα; πάμε;

Είπε ο Λοτ βγάζοντας με από την σκέψη μου!

- Όλα έτοιμα Λοτ πάμε αντίο Θεανώ χάρηκα!

- Συγγνώμη για την αναστάτωση ρε Δροσοσταλιδα εγώ φταίω νόμιζα πως έτσι ήταν μια καλή ιδέα να τα βρείτε γι'αυτο σου είπα να έρθεις

- Δεν πειράζει Λοτ το πήρα απόφαση δεν χρειάζομαι κανέναν μόνο το παιδί μου κατάλαβες; μόνο το παιδί μου και κανέναν άλλο..

🌟7 μήνες μετά🌟

Ήρθε επιτέλους ο μπέμπης στην ζωή μου, μα εγώ αντί να χαίρομαι νιώθω μια απέραντη θλίψη, ούτε να τον αγγίξω δεν θέλω, δεν είναι παράλογο όλο αυτό;

- Καθόλου παράλογο κυρία καρσιωτη αναφώνησε ο γυναικολόγος μου! Απλώς πάσχετε από επιλόχεια κατάθλιψη

- Μα τι λέτε γιατρέ; τι σημαίνει αυτό

- Η επιλόχεια κατάθλιψη είναι η κατάθλιψη που εμφανίζεται σε αρκετές νέες μητέρες και ξεκινάει αμέσως μετά τη γέννηση του μωρού της ενώ μερικές φορές κάποια συμπτώματα αρχίζουν και από την εγκυμοσύνη.

- Και τι μπορούμε να κάνουμε γι αυτό γιατρέ μου; αρχίζω να φοβάμαι! Σκέφτομαι πως είναι καλύτερα να το δώσω για υιοθεσία

- Φυσικά και όχι πλέον η επιστημη έχει κάνει άλματα προόδου θα σας συστήσω μια πολύ καλή ψυχολόγο η οποία θα σας βοηθήσει ώστε να ξεπεράσετε αυτό το πρόβλημα!

Έτσι και έγινε ξεκίνησαν οι συνεδρίες με την Νταιζη, ήδη ένιωθα πολύ καλύτερα βέβαια όλο αυτό ήθελε δουλειά! Η Νταιζη μου είπε πως είναι λογικό με όσα τράβηξα να μου συμβεί αυτό και είναι αντιμετωπισημο. Αφού τελείωσα την συνέδρια μαζί της με περιμενε μια δυσάρεστη έκπληξη! Ο Ανδρέας Ραπτης βρίσκετε ξανά μπροστά μου!

- Μην τρομάζεις

Είπε κοιτώντας με!

- Φύγε αλλιώς θα αρχίσω να φωνάζω με όση δύναμη έχω

- Δεν χρειάζεται να φωνάξεις, θέλω απλά να μιλήσουμε γίνεται να πάμε στο καφέ εδώ ποιο κάτω;

💭Σκέψεις μου: ας δεχτώ, εξάλλου αν ήθελε να μου κάνει κακό, θα μου πεις ποσο ακόμα δεν ξέρω θα με πήγαινε κάπου από μέρα όχι στο ποιο in στέκι της πόλης💭

- Ειι μικρή χαζεψες; θα περιμένω για πολύ ακόμα;

- Εμμ αφαιρέθηκα συγγνώμη πάμε!

Είπα και φύγαμε πήγαμε προς το καφέ, εκεί αφού παραγγειλαμε τα ποτά μας άρχισε μια συζήτηση όχι περί ανέμων και υδάτων αλλά με ανοιχτά χαρτιά.. Τελικά ότι πέρασα δεν είναι τίποτα μπροστά σ αυτά που έρχονται μου φαίνονται..

Αχχ βρε θεούλη μου πόσες αμαρτίες θα πληρώσω ακόμα; Γιατί δεν με προειδοποιουσες πριν στείλεις αυτόν τον άνθρωπο στην ζωή μου;

Καλησπέρα αστεράκια μου έρχονται σύντομα πολλά ακόμα κεφάλαια, εδώ υπόσχεση στον εαυτό μου να τελειώσω αυτο το βιβλίο σύντομα ❤️🌟

Η Τελευταία Μας ΦοράDonde viven las historias. Descúbrelo ahora