Η Τελευταία Μας Φορά

~Πολλές Σκέψεις~

-Θέλω τον χρόνο μου Αντρέα μην με πιέζεις σε παρακαλώ πολύ!
-Αντρέα; Με φώναξες με το όνομα Αντρέα; ποιος είναι αυτός απαιτώ εξηγήσεις

Φώναξε, ενω το βλέμμα του αγρίεψε και η φωνή του έγινε βραχνή ενώ μια αναστάτωση και ταχυκαρδία με διακατέχει σε όλο μου το σώμα ενώ το πόδι μου νευρικά ετρεμε τον κοίταζα σαν χαμένη

-Συγγνώμη Ζηση, ίσως δεν σου ταίριαζω, ίσως σε απογοητεύσω
- Λυπάμαι πολύ εγώ είχα άλλες διαθέσεις..
- Το γνωρίζω καλύτερα να πηγαίνεις..

Είπα και άνοιξα διάπλατα την κυρία είσοδο του σπιτιού και επιτακτικά έδειξα το δάκτυλο μου την έξοδο, ύστερα έκατσα στον καναπέ, έβαλα το ραδιόφωνο στο διαπασών γέμισα το ποτό μου και έριξα κάποιες ρουφιξιες από το τσιγάρο μου καθώς αναλογιζομογουν τι έκανα, Άραγε μήπως αρχίζω να ερωτεύομαι τον Αντρέα; Μα στάσου ποτέ πρόλαβα να νιώσω αισθήματα για εκείνον; η καλύτερη να δεχτώ την πρόταση του Ζηση; Τι να κάνω; σκέφτηκα ενώ με πήρε ενας γλυκός ύπνος..