Η Τελευταία Μας Φορά

~Καινούργια Ψέμματα~

- Ζήση εγώ να σου εξηγήσω για εσένα ήρθα!

- Και τι ήταν όλα αυτά που έλεγες; τι μου κρύβεις Δροσοσταλιδα μου λες;

- Τίποτα απλώς φοβάμαι μην μας κάνει κακο ο Αντρέας αυτό είναι όλο

- Δεν πρόκειται θα τον χώσω βαθιά στην φυλακή, συναναστρεφομαι με κορυφαίους δικηγόρους το ξέχασες;

- Σωστά, φαίνεται ξεχνάω πολλά μάλλον..

- Κυρία ξεχάσατε το κινητό σας μέσα στην αίθουσα του επισκεπτηριου

Είπε ο αστυνόμος και με έλουσε κρύος ιδρώτας, ενώ ο Ζήσης με κοιτούσε γεμάτος θυμό και με το δίκιο του βέβαια!

- Νομιζω αρκετά έκατσα στο θέατρο του παραλογου, σε παρακαλώ πολύ Δροσοσταλιδα μην με ξανά-ενοχλήσεις ποτέ μπορείς; ή μάλλον άστο θα το κάνω εγώ για σένα.. ΑΝΤΊΟ!

- ΣΤΆΣΟΥ ΖΉΣΗ ΕΓΏ;

Πήρα το κινητό στα χέρια μου ακούμπησα στον τοίχο και άρχισα να καταρρεω σιγά σιγά μαζί και όλος ο κόσμος μου.. Από που να το πιάσω και που να το αφήσω; ότι έμεινα μόνη; ότι ο Αντρέας μπορεί να βγει από την φυλακή ανά πάσα ώρα και στιγμή; ή ότι κουβαλάω κατά πάσα πιθανότητα το παιδί του; τι άλλο να πάθει ένας άνθρωπος..; Με όσο δύναμη μου απέμεινε πήγα στο σπίτι..

Επί τρεις ημέρες δεν κουνήθηκα από τον καναπέ κοντευα να πάθω αγγυλωση, μα δεν με ένοιαζε! Τότε το τηλέφωνο μου χτύπησε ήταν από το τμήμα ο Αντρέας ζήτησε να με δει! Ας πάω να τελειώσω επιτέλους κι αυτήν την κουβέντα που αφήσαμε στην μέση.

- Ήρθες τελικά; δεν περίμενα να θες να με ξαναδείς

- Αφήσαμε κάτι στην μέση Αντρέα

- Σωστά, έμαθα χώρισες με τον Ζήση, πολύ χαίρομαι γι αυτό, αφού δεν σε έχω εγώ δεν θα σε έχει κανένας γκε-γκε;

- Αρκετό κακό μου έκανες δεν νομίζεις; Αλλά δεν με νοιάζει πλέον τίποτα το μόνο που εύχομαι και παρακαλάω καθημερινά είναι το παιδί μου να μην πάρει τίποτα από εσένα!

- Το παιδί; ποιο παιδί;

- Και σε είχα για έξυπνο, αφού ότι έκανες δεν αναλογιζοσουν τις συνέπειες έτσι δεν έλεγες; λουσου τα τώρα!

- Δηλαδή θα γίνω πατέρας;

- Θεωριτικα ναι, πρακτικά όχι θα φροντίσω να μην μάθει ποτέ για την ύπαρξη σου το παιδί..!!

- Μα πως θα γίνει αυτό; δεν πρόκειται να σ αφήσω δεν έχεις το δικαίωμά

- Σκασε τώρα μιλάω εγώ, ούτε εσύ είχες το δικαίωμα να ασκείς εξουσία πάνω μου αλλά το έκανες εντάξει; όπως πονεσα ήρθε η ώρα να πονεσεις και κάτι τελευταίο κρατάω αυτό το παιδί γιατί δεν φταίει σε τίποτα απολύτως και δεν σκοπεύω να του στερήσω τον ερχομό του προς αυτόν τον κόσμο, έναν κόσμο που δεν θα περιλαμβάνει κανέναν σας; Κατάλαβες χάσατε και οι δύο δεν θελω κανέναν σας μόνο την ησυχία μου και μην τυχόν και με ψάξεις Αντρέα φεύγω...!!

Είπα και έκλεισα με δύναμη την πόρτα πήγα γρήγορα στο αεροδρόμιο και πήρα το πρώτο αεροπλάνο με κατεύθυνση..;

ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ ΑΣΤΕΡΆΚΙΑ!! ΠΟΥ ΠΉΓΕ Η ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΑ? ΤΙ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ ΤΕΛΙΚΆ? ΓΙΑΤΊ ΘΈΛΕΙ ΝΑ ΜΕΊΝΕΙ ΜΟΝΉ? ❤️🌟