Stop Playing, My Love | 𝙈𝙖𝙧𝙠 𝙇𝙚𝙚 (𝓒𝓸𝓶𝓹𝓵𝓮𝓽𝓮𝓭)

𝐶ℎ𝑎𝑝𝑡𝑒𝑟 𝑆𝑖𝑥𝑡𝑒𝑒𝑛-ℐ𝓂𝒾𝓈𝓈 𝓎ℴ𝓊

꧁𝕄𝔸ℝ𝕂'𝕊 ℙ𝕆𝕍꧂
𝓘 𝓶𝓲𝓼𝓼 𝔂𝓸𝓾

Diary #01
6:10pm Sunday
Hindi sa lahat ng oras masaya.

Hindi sa lahat ng biro ko ay biro. Hindi ibigsabihin na masiyahin ako, tarantado, walang hiya, maingay ay masigla ako at malakas-hindi. Mahina ako, unti unting nadudurog ang kalooban ko.

Tiniis ko ang lahat. Hangga't kaya kong tiisin ay titiisin ko yun para lang makasama sila. Pero kapag napagod na ako at sumuko na ako ay magpapaka-selfish ako, uunahin ko ang sarili ko, selfish na kung selfish pero mas mahalaga ang sarili ko.

Habang lumilipas ang araw ay unti-unti akong nilalamon. Unti-unting nanghihina, parang nalo-lowbat na. Dahil walang charger ay wala akong makuhaan ng energy para magkaroon ng dagdag percent.

Mahina ako. Hindi ako gaya ng iba na malakas pero kaya kong magtiis. Dun lang ata ako magaling, ang magtiis-kung dun nga ay masaya ako na magaling dun. At least nakakasama ko sila di ba?

:)

Sa tuwing nagkakaroon ako ng chance na humiling ay iisa lang ang hiling ko.

"Sana hindi pa ako mamatay."

Hiling na imposibleng mangyari dahil ano mang oras pwede akong bawian ng buhay, example masagasaan ako. Mahulugan ng kung anong matigas na bagay sa ulo ko. Biglang may sumaksak sakin. Hindi sa lahat ng oras ay safe ako lalo't may sakit din ako.

Pero sa ngayon, tiis. Hehehe :)

Diary #02
8:10pm Tuesday
Dapat na ba akong sumuko?

Bumalik na ulit ang sakit ko HAHAHAHAHA :)

Wala akong masabi, promise ba this?! Speechless kasi ako HAHAHA!

Diary #03
7:10pm Wednesday
Mukhang kaya ko pang magtiis.

Kailangan kong magtiis dahil kakontrata ko ang crush ko. Asawa ko siya, pero kontrata lang-may hangganan yun.

Masaya ako dun, pasalamat ako sa sakit ko HAHAHA!

Pero may part na nagi-guilty ako. Kaya lang naman may kontrata ay para matulungan ang pamilya ko para sa pagpapa-opera ko at para makabangon ang kompanya namin. Parang ginagamit lang namin ang pamilya nila para sa pamilya namin.

Hindi naman ako makapagdecide o makaangal dahil nakaset up na lahat. Okay na ang lahat, okay ang kontrata. Nakatira pa ako sa bahay ng crush kong straight. May crush sa babaeng Architect. Nakita ko na yun eh.. ang ganda niya hehehe.

Diary #04
9:10pm Thursday
Muntik na akong mamatay.

Buti na lang pinagbigyan ako pero may part na pinagsisisihan ko yun. Yun na yung chance ko para makapagpahinga at makatakas sa lahat ng sakit na nararamdaman ko, sa lahat ng hirap ko sa sarili. Pero wala eh, takot ako-duwag din.

Ready na akong mamatay pero nung sunduin na umatras HAHAHAHA :)

Ganyan ako katarantado!

Diary #05
5:10pm Thursday
Minsan ay ayaw kong malasing.

Kapag lasing nagiging honest.