Rue's POV
Sa lahat ng naging professor namin, kay Miss Fernandez lang kami nakinig ng sobra, napatake down notes pa ako sa sobrang kaba, kaunting oras pa ay natapos na rin ang pagle-lecture ni Miss Fernandez. Lumabas kami nila Nikie para magbrunch pero biglang nagsalita si Jenny.
"Ven, Nik, look oh si Manong Pedring ba iyon?" tanong ni Jenny "Oo nga Ven, si Manong Pedring iyon ngunit asan si Toto?" nagtatakang tanong ni Nikie "Tara puntahan natin si Tatang!" sabi ko sabay hila sa dalawa.
Lumapit kami kay Tatang at bumili ng paninda niyang street foods. "Tatang namiss kita pero nasaan po si Toto?" I asked him with "po", nakasanayan ko na ring tawagin siyang Tatang.
"Ay nako anak, nasa ospital si Toto. Nagkaroon ng dengue, hindi ko alam kung saan ako kukuha ng pambayad ng ospital." halatang namomoblema ito.
"Bakit po umalis kayo sa harap ng school? Halos tatlong araw na po kayong wala e." napapansin ko kasi na palagi siyang wala roon.
"Dumating daw kasi yung may-ari ng school, bago pa kami mapalayas ay umalis na kami hija" sabi ni Tatang, feeling ko naman mabait yung may-ari ng school e. Kaya pala nawala lahat ng vendors doon, mayroon man ay padaan-daan lang.
"Ah Tatang, pwede ko po ba dalawin si Toto sa ospital?" gusto ko kasing makita ang lagay ni Toto.
"Oo naman anak, isa pa walang kasama roon si Toto, pinakiusap ko lang siya sa isang nurse roon. Sabi ko ay kakayod lang ako ng pambayad sa ospital para magamot ang anak ko" ramdam ko yung lungkot ni Tatang ngayon.
"Sige po Tatang, dadalawin ko po si Toto. Mag-ingat po kayo!" nagpaalam na ako at pumunta sa parking lot.
"Nikie, Jenny, gusto n'yo ba sumama sa akin sa hospital?" tanong ko sa dalawa.
"Hindi ako pwede e, may family dinner kami, sorry." Jenny said panghihingi ng apologize nito.
"Ikaw Nikie? Where you up to?" tanong ko, baka sakaling makasama siya pero ng makita ko ang expression ng mukha niya ay halatang hindi rin siya makakasama.
"I can't, sorry Ven. Grounded kasi ako this week e, tumakas kasi ako nung nakaraan and I got caught kaya ayun." panghinging umanhin ni Nikie.
"Don't worry girls, I can go alone." nakangiting saad ko sa kanila.
"Anyways, paano alis na'ko?" baka kasi gabihin pa ako lalo.
"Uhmm..Ven, can we borrow your car? Mas malayo kasi kami ng bahay sa'yo and isa pa we don't know how to commute kasi." nahihiyang sabi ni Jenny.
Natawa naman ako dahil parang hiyang-hiya siya, "Yeah, you can use my car. I can commute naman, mag-ingat kayo girls!" I said and bid my goodbye.
I get my phone and call Ate Evelyn, my secretary. Sa ilang ring nito ay sinagot niya rin, "Good evening boss!" bati nito sakin, halatang hinihingal si Evelyn baka naaabala ko siya.
"Ate Eve, sorry kung naabala kita. Ohh.. wait are you okay?" panimula ko rito, parang naghahabol pa rin kasi siya ng hininga.
"Yep, I'm okay, what is it boss?" she asked. "Do you remember Tatang and Toto? I ask her muna. "Yes, why boss?" maikling sagot niya.
"Can you pay for Tommy Santos' medication? Nadengue kasi si Toto ate, may ATM card sa office ko, iyon nalang gamitin mo, and please don't tell Tatang na ako yung nagbayad." pakiusap ko sa kanya.
"Copy, boss." maikling sagot ni Ate Evelyn. "Thank you Ate, enjoy your ride tonight!" natatawang sabi ko, hindi ko maiwasang isipin na namumula ang mukha nito.
"Goodnight boss, pisti ka!" natatawang pinatay ko ang call.
I went to a night market, hahanap lang ako ng fruits na pwedeng dalhin kay Toto pagkatapos kong bumili ay bumalik ako sa waiting shed ng school at doon mag-hintay ng masasakyan papunta sa Notus Hospital.
Dalawang oras na akong naghihintay ngunit wala pa rin akong masakyan. Five minutes kung wala pa ay lalakarin ko nalang papuntang hospital kahit malayo iyon.
Habang nag-iintay ay may biglang bumusina ng malakas sa harap ko, halos malaglag ako sa upuan dahil sa ginawa niya, hindi ko mapigilang kalampagin yung sasakyan niya sa inis.
Pagkatapos kong malampagin ay binaba nito ang bintana at nang makilala ko kung sino iyon ay parang gusto ko nalang kainin lupa.
"Why are you still here, Ven?" halatang galit ito dahil sa ginawa ko, hala hindi ko sadya huhu.
"Sorry po, Miss Fernandez, hindi ko po sinasadya." panghingi ng umanhin nito.
Ngunit binalewala ang mga sinasabi ko, tinanong niya ako kung saan ako pupunta. She offered me na ihahatid niya ako doon, hindi na ako nagdalawang isip kaysa naman maglakad ako diba.
I tell her kung saan niya ako ihahatid which is sa Notus Hospital, tinanong niya ako kung bakit but I just said that I'm gonna visit a friend at hindi na kumibo pa.
Sa sobrang tahimik ay hindi ko mapigilang dalawin ng antok. Nagising nalang ako ng may tumatapik sa pisngi ko. Nang marealize ko na nasa kotse pala ako ni Miss Fernandez ay dali-dali akong lumabas.
"Thank you sa paghatid Miss Fernandez, mag ingat po kayo." tinanguan niya lang ako at umalis na. Papasok na ako sa loob ng maalalang wala yung dapat na dadalhin ko kay Toto.
"Miss!!! Sandali! May nakalimutan po ako sa sasakyan mo!" I shout at the top of my lungs, hoping that she can hear it and gladly narinig niya. She opened the backseat door and get my fruits there.
"After niyan, magpahinga kana, goodnight." as if she cares, tatalikod na sana siya ng may biglang pumasan sa kanya.
"Babe, I miss you!" kiniss pa ang pisngi ni Geyl, tiningnan ko yung babae, tsk! Mas maganda ako d'yan, mas sexy, may pwet, at boobs din naman ako pero mas malaki yung kanya. Baka foam lang yan, hays! Never ko pa kinumpara ang sarili ko sa iba pero bakit ginagawa ko na iyon ngayon?
"Next time po na makipaglandian kayo, huwag sa harap ng estudyante niyo." bigla kong nasabi yung dapat na sa isip lang at tinalikuran sila, bakit ko na say it out loud? Bwisit!
Tinanong ko sa front desk kung saang room nakastay si Toto, pagkatapos ay pinuntahan ko na ito.
Naabutan ko lang nakatulala, nang makita ako ay ngumiti at tinawag ako. "Ateee, namiss kita!" pagsabi noon ay hinug ako. "Kamusta ka, maayos na ba ang pakiramdam mo?" tanong ko sa kanya, gusto ko kasing maayos siya bago ako umalis. "Tell Tatang na huwag na niya problemahin yung pambayad mo ng ospital ha and don't tell na ako yung nagsabi." I said, tumango-tango naman siya.
"Ate paano mo nalaman na nandito ako?" he asked at tumitig sa mukha ko.
"I asked Tatang, nakita ko siya sa labas ng school kanina tapos napansin namin na wala ka, tapos tinanong ko kay Tatang kung asan ka tapos ayun nga sabi nadengue ka." mahinahong paliwanag ko sa kanya.
"Ate, naghihirap na kami ni Papa tapos naospital pa ako. Mas lalong nahihirapan si papa dahil sakin, ang pabigat ko na ate." umiiyak na sabi niya, hindi ko maiwasang maawa pati tuloy ako naiiyak na.
"Shh..hindi ka pabigat kay Papa mo, alam mo namang lab ka non diba? Tsaka hindi mo kasalanan na nagkasakit ka okay?" sabi ko sa kanya habang hinahaplos ang pisngi niya na puro luha.
"Oh s'ya tama na ang drama, kumain kana ba? Ano gusto mo?" pag-iiba ko ng usapan namin.
"Okay na yung prutas na dala mo ate, ayun oh saging nalang" saad niya with matching turo pa.
Pinagbalat ko siya ng saging at pinanood na kumain, nagkwentuhan kami hanggang lumalim ang gabi. Noong pumunta na si Tatang ay nagpaalam na ako, hindi ko rin alam idadahilan ko kila mommy pagnagtagal ako.
BINABASA MO ANG
Prohibited Love
Romance- complete - Intersex | professor × student I got everything that I wanted, from wealth, to women, an empire and good life. But, I'm not happy. Why can't I be happy? - Geyl I merely want to live a peaceful existence, but someone entered my life and...
