Prohibited Love

Prologue

"I said no!" medyo tumaas ang boses nito.

"Hey please, let me explain please Venice." I put my hand on her shoulder.

"I don't need your explanation." kinabig niya ang kamay ko.

"I'm sorry for disappearing and not telling you that I'm leaving. I'm sorry if I tear you apart, I thought it's gonna be the best way not to break your heart. Two angels came to my life, and if I die, I will still choose to be their mom afterlife. I named them mixing our names together because that's my only way to remember. I got pregnant by someone I didn't know–that single night that I never thought would grow. Saven saved me in my gloomy nights, and Gevin, God sent him to me to see the lights. They're part of my world now, and I'm planning to court you with them, would you let me?" I'm trying not to cry, although it's a poem, it's more like a message.

"I loved you and I still do. You're the only person I truly loved Venice, can you give me a second chance?" I added.

"I-i..excuse me." nagtangka siyang umalis pero hinila ko siya sa braso pabalik.

"Venice." umiiyak na pagmamakaawa ni Geyl.

"Sobra mo akong nasaktan, hindi mo man lang ako sinabihan na may problema ka, bigla ka nalang umalis, isip ako ng isip kung may nagawa ba akong kakagalit mo pero wala! Naghintay ako sa'yo, naghintay akong babalik ka pero hindi ka bumalik. Nakita ko nalang kasal ka na pala at magkakaanak na kayo. Geyl, nasan ako? Nasan ako sa lahat ng plano mo? Wala. Wala ako doon! Hinintay kita hanggang mapagod ako, ngayong nakamove on na ako saka ka babalik para ano? Para guluhin ulit yung buhay ko? Geyl ayoko ng masaktan, Geyl ayoko nang maiwan, Geyl ayoko ng maramdaman yung sakit na naramdaman ko dati."

Habang sinasabi niya ang linyang iyon, nakita ko ring tumulo ang mga luha sa kanyang asul na mata. She is hurt, and I am aware that I am to blame.

"I'm sorry." iyon nalang ang nasabi ko, sobrang guilty ko, sobrang selfish ko dahil inisip ko lang ang kapakanan ko.

"Kung sinabi mo sana agad sakin yung problema hindi sana tayo maghihiwalay Geyl dahil ako, ako yung taong nakaone night stand mo, ako yun geyl. Sana..sana umamin ka edi sana walang nasaktan sa atin. Araw-araw, tuwing kasama kita nakokonsensya ako dahil baka akalain mo katawan mo lang ang habol ko pero hindi Geyl kasi kung katawan mo lang edi sana hindi ka nakapasok sa puso ko. Nung araw na umalis ka.. maglalakas loob sana akong sabihin iyon sa iyo pero wala huli na ang lahat." iyak pa rin siya ng iyak.

"I'm sorry for breaking your heart Venice ko. I'm really sorry I messed up." iyak lang kami ng iyak, kita ko rin ang galit at hinanakit sa mata niya.

"Sinisi ko rin yung sarili Geyl pagkakita ko palang kay Gevin alam kong ako ang mama niya Geyl, nakuha niya yung matang pilit kong tinatago dahil sa tuwing pinapakita ko ito nadidistract ako hindi ako mapagfocus sa lahat. Hindi ko sinabi sa'yo dahil baka..baka" she's doubting kung sasabihin niya ba o hindi kaya ako na ang nagtuloy.

"Na baka ano? Na maalala ko yang asul mong mga mata? Na malaman kong ikaw ang nakahulayaw ko!"