အသံလားရာပိုင္႐ွင္က သူ႔ဆီကိုသာတည့္မတ္စြာ ခ်ိန္ဆလ်က္
ေျပာလာတာေၾကာင့္ တည္ေစရာမိုင္ မ်က္ခံုးအသာပင့္ၿပီး ျပံဳး
ေယာင္သန္းလိုက္၏။ေယာက်္ားပီသလြန္းတဲ့ ေမး႐ိုးေတြကထင္းစြာ ရီေဝတဲ့အ
ၾကည့္စူးစူးျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္အစံုကို ညႇစ္လိုက္တာ
မ်ား တင္းခနဲ႔။"မင္းကိုျပန္မေတြ႔ရေတာ့ဘူး ထင္ခဲ့တာ"
"မင္းမေသေသးဘူးလား"
"အခုမွျပန္ေတြ႔ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းကို ေျပာပံုႀကီးကကြာ၊ဒါနဲ႔မင္း
ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာေမာခန္႔ညားလာပါလား"အီသန္က အတည္ေပါက္ႀကီးနဲ႔စေနာက္ေနေပမဲ့လည္း တည္
ေစရာမိုင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာပံုက်ကတည္ၾကည္စြာနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႔ရံု
မ်ွသာျပံဳးၿပီး ေဘးနားက ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ ေတြးဆ
ေနေလေတာ့မဲ့ မ်က္ဝန္းေတာက္ေတာက္ပိုင္႐ွင္ေလးကိုသာ
စိတ္ထဲ တြင္႐ွိေလ၏။သူပိုင္တဲ့အရာေလးက ထိပ္တန္းဂိုဏ္းတစ္ခုရဲ႕ ဂိုဏ္းေခါင္း
ေဆာင္တေယာက္ရဲ႕သားဆိုတာကို ရိပ္မိသြားလို႔မျဖစ္ေခ်။မေတြ႔တာၾကာၿပီျဖစ္ေပမဲ့ အံ့ျသရိပ္ပင္မျပပဲ အရင္ကပံုရိပ္
ေတြအတိုင္း တုန္လႈပ္ျခင္းအလ်ဥ္းမ႐ွိ၊ မေၾကာက္မရြံတဲ့မ်က္
ဝန္းေတြျဖင့္ ဝံပုေလြနက္တစ္ေကာင္အလား မ်က္ဝန္းေတြက
စူး႐ွတည္ၿငိမ္လ်က္ ခပ္တင္းတင္းပဲျပန္လည္တုန္႔ျပန္လာမူ
ေတြကို အေထြအထူးစိတ္ထဲမျဖစ္ေန။အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တည္ေစရာမိုင္ ကဘယ္လိုစိတ္နဲ႔
အသက္႐ွင္ရပ္တည္ေနတဲ့ လူဆိုတာအသိဆံုးမို႔ပင္။မလႊတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ထားပါတဲ့ ေကာင္ေလးဟုထင္ရေလာက္
သည့္ သက္႐ွိေလးက အကဲခတ္ၾကည့္ပံုအရ တည္ေစရာမိုင္
ရဲ႕ အေရးပါဆံုးလူဆိုတာ ရိပ္မိေလ၏။"မင္းဒီေလာကထဲဝင္လာလိမ့္မယ္လို႔ငါမေတြးမိခဲ့ဘူး၊ၾကည့္ရ
တာ ငါ့ေတြးဆမူေတြမွားယြန္းေနပံုပဲ၊ ဘယ္အရာကမ်ားဖိအား
ျဖစ္ေစတာလဲ""လာရင္းကိစၥက"
"Blue Diamond ဂိုဏ္းထဲကို ငါဝင္ေရာက္ၿပီးေနာက္
ပိုင္း ဒီေလာကမွာက်င္လည္ခဲ့ၿပီး မင္းသတင္းကိုနားစြင့္ေနခဲ့
တာ ၊ခက္တာက မင္းကေယာင္လို႔ေတာင္ဒီေလာကထဲဝင္မ
ေရာက္ခဲ့ဘူး"
YOU ARE READING
The beauty is mine ( အလှလေးကငါ့အပိုင်)[Complete]
Actionဘယ်သူကိုမှစောက်ဂရုမစိုက်လို့ မင်းလို မောက်မာပြီးမာနခေါက်ခိုက်နေတဲ့ကောင်ကို ရအောင်ခိုးပြေးလာတာရှင်းလား ဘယ္သူကိုမွေစာက္ဂ႐ုမစိုက္လို႔ မင္းလို ေမာက္မာၿပီးမာနေခါက္ခိုက္ေနတဲ့ေကာင္ကို ရေအာင္ခိုးေျပးလာတာရွင္းလား